နာမည္ ျပႆနာ

အေနာက္ နိုုင္ငံေတြမွာ နာမည္ေတြက ကုိယ့္နာမည္ (First name)၊ မိသားစုနာမည္ (Surname)ဆိုုျပီး ၂ခုရွိတာကိုုး။ ပံုမွန္ေတာ့ က်မတို. ျမန္မာေတြမွာ သိပ္အခက္အခဲ မရွိလွပါ။ ကိုုယ့္နာမည္ရဲ့ ေရွ.တလံုုးက ကိုုယ့္နာမည္ျဖစ္သြားျပီး၊ ေနာက္ဆံုုးက အလိုုလိုု Surname ျဖစ္သြားတာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ.က်ေတာ့လဲ နာမည္က ဒီနိုုင္ငံမွာ သိပ္အဆင္မေျပလွဘူး။ ဥပမာ က်မရဲ့ အသိထဲက တေယာက္က ေမာင္ဦး ဆိုုပါေတာ့။ အဂၤလိပ္ၾကီးေတြက သူ.ကိုု ေမာင္ .. ေမာင္ .. နဲ.ေခၚေနတာမ်ိဳးေတြ။ တျခားအသိတေယာက္ကေတာ့ ခ်စ္ကိုုကိုု ဆိုုပါေတာ့၊ ခ်စ္ .. ခ်စ္ ... နဲ. အေခၚခံရျပန္ပါေရာ။

ေနာက္တခုု က်မအေနနဲ. ျပႆနာ ခဏခဏ တက္ရတာက လက္ထပ္ျပီး ေနာက္ဆံုုးနာမည္ကိုု ေယာက္က်ားနာမည္ မေျပာင္းတာပါဘဲ။ က်မ အမ်ိဳးသားက Dr Oo တဲ့။ ကဲဘယ္ေျပာင္းခ်င္ပါ့မလဲေနာ္။ ဒီနိုုင္ငံမွာ သူနာမည္ကလဲ အေနာက္ခံရဆံုုး နာမည္ေတြအထဲမွာ ပါပါတယ္။ တခါကဆိုု သူ.ေရွ.မွာတင္ တျခားဆရာဝန္တေယာက္က ေဆးေက်ာင္းသားေတြကိုု ေျပာေနတာ “ကဲမင္းတုုိ.ကိုု စာသင္မွာေတာ့ ေဒါက္တာဦးတဲ့။ ဟီးဟီးဟီး နာမည္က ဦးတဲ့ အိုု နွစ္လံုုးတြဲတဲ့ ဦးတဲ့ ဆိုုပဲ ဟားဟား” ဆိုုျပီး ရယ္ေနတာကိုု ၾကားမိပါေသးတယ္။ တေနရာရာသြားလိုု. နာမည္ဘယ္လိုုလဲ ေမးလိုု. ေျပာျပရရင္ ျပံဳးျပံဳးစိစိ မ်က္နွာေတြကိုုလဲ မၾကာခဏ ၾကံဳရတတ္ပါတယ္။

Italy trip

ကဲ ဒီဘေလာ့ဂ္ ကေလးကို ျပစ္ထားရတာလဲ အေတာ္ၾကာျပန္ေပါ့။ 

အခု ဘာေရးရမလဲ စဥ္းစားေတာ့ တေလာက ထြက္ခဲ့တဲ့ အီတလီ အေၾကာင္းေရးရမလား ေတြးမိပါတယ္။ 

ခရီးသြားျဖစ္တာက ဘာမင္ဂန္ အမ်ိဳးသမီး ေဘာလံုုး အသင္းနဲ. သူတို.ရဲ့ ဥေရာပ ခ်န္ပီယန္ပြဲ ကန္ဖိုု.ဆရာဝန္ အေနနဲ. လိုုက္သြားတာပါ။ အဲ ျမန္မာက သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၾကားရင္ေတာ့ Birmingham City Football club  - ဘာၾကီးတုန္း၊ ၾကားေတာင္ၾကားဖူးဘူးလိုု. ေျပာၾကမလားဘဲ။ 

ဒီနိုုင္ငံမွာ ေဘာလံုးက League ေတြ အဆင့္ဆင့္ ရွိပါတယ္။ League 1, 2, Champion league, Premier League, European FA စတာေတြေပါ့။ က်မလုပ္တဲ့ Birmingham City FC ဆိုုတာကေတာ့ အရင္က Premier League အသင္း ေပါ့။ ကစားတာ ညံ့ျပီး League ရဲ့ Bottom ေအာက္ဆံုုးေရာက္ေတာ့ Premier League ကေန အခု Champion League မွာ ကစားေနပါတယ္။ က်မက ဘာမင္ဂန္မွာ ေနတာဆိုုတာ့ အလုပ္ကလဲ ဘာမင္ဂန္ေဘာလံုုး အသင္း မွာဘဲေပါ့ေနာ္။ အရင္ကေတာ့ အာဆန္နယ္ အမ်ိဳးသမီး ေဘာလံုုးပြဲအတြက္ ဆရာဝန္ လုုပ္ျဖစ္ပါေသးတယ္။ က်မေနတဲ့ ေနရာနဲ. အရမ္းေဝးေတာ့ ခရီးသြားရတာ အဆင္မေျပတာနဲ. အခုု ဆက္မလုုပ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ 

Medical Novels?

ဒီေန. ေရဒီယိုုမွာ ၾကားလုုိက္ရတယ္ J K Rowling (Harry Potter ေရးတဲ့ စာေရး ဆရာမ) ေတာ့ ေနာက္ထပ္ စာအုပ္တအုုပ္ ထုုတ္ျပီဆုိပဲ။ ဒီတခါေတာ့ လူၾကီး ဖတ္ဖို. (adult theme) ရည္ရြယ္ေရးပါတယ္တဲ့။ ရွာေတာ့ ဖတ္ဦးမယ္လိုု.ေတာ့ အခုု အားခဲထားပါတယ္။

ဒါနဲ. အခုရက္ပိုင္း Dan Brown ရဲ့ စာအုပ္ေတြ ျပန္ဖတ္ျပီး ငယ္က အလြန္ စြဲလန္းစြာ တအုုပ္မက်န္ ဖတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ မင္းသိႏၡရဲ့ စာအုပ္ေတြကိုုလဲ ျပန္သတိရမိပါတယ္။ Free Mason အသင္းၾကီး၊ လ်ွိဳ.ဝွက္အကၡ႐ာ သေကၤတေတြ၊ ပေရာ္ဖက္ဆာ ဆိ္တ္ဖြားရဲ့ ျပီးေတာ့လဲ ျပီးတာပါဘဲ ဆိုုတာေတြ၊ ကိုုမိုးသီးနဲ. ေသတၱာတိုရဲ့ စကားပံုဝွက္တာေတြ၊ ငယ္စဥ္ ဒါေတြဖတ္တုုန္းကေတာ့ ေတြးစရာ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္စရာေတြမွ အမ်ားၾကီးရယ္ပါ။

အခု Dan Brown ကို ဖတ္မိေတာ့လဲ ေတြးစရာ အမ်ားၾကီးကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ ပါတယ္။ Jesus ဘုရားသခင္၊ Pope ရဟန္းမင္းၾကီး၊ George Washinton တုိ.ပါမက်န္ ရည္ညႊန္းေရးထားတာေတာ့ တကယ္မ်ားလား၊ စာေရးဆရာရဲ့ စိတ္ကူယဥ္ေတြပဲလားဆိုုတာေတာင္ ခြဲမရျဖစ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဒီစာေရးဆရာ ဘယ္ေလာက္စာဖတ္ျပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဗဟုုသုုတ ၾကြယ္ဝတယ္ဆိုုတာ သူ.စာေတြ ဖတ္တာနဲ.ကို သိသာလြန္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုုးဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူ.ရဲ့ The Lost symbol ထဲမွာေတာ့ စိတ္ရဲ့ ခြန္အား စြမ္းအား ဆိုတာေတြ ေရးထားတာ တကယ္ကို ေတြးၾကည့္ စိတ္ကူယဥ္ၾကည့္စရာ ေတြျခည္းပါပဲ။

ငယ္စဥ္က ဂ်ဴးစာအုုပ္၊ ေဆာင္းပါးေတြ ရွားရွားပါးပါး ဖတ္ျပီးတိုုင္း ၾသ ဒီဆရာမ ေတာ္လုုိက္တာ အျမဲ ခ်ီးမြမ္းမိတာလဲ မွတ္မိတာပါဘဲ။

ဂ်ဴဒိိုဆရာဝန္ရဲ. တစ္ရက္ ဟာသမ်ား

က်မ ဘေလာ့ဂ္ကိုု အရင္ဖတ္မိသူမ်ား က်မ အားကစာပြဲေတြမွာ ဆရာဝန္လုုပ္ေနေၾကာင္း သတိျပဳမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အခု ပါရာ-အိုလန္ပစ္မွာေတာ့ က်မက ဂ်ဴဒိုအားကစားပြဲရဲ့ ဆရာဝန္ ေဆးအဖြဲ.ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ အေနနဲ. တာဝန္ အေပးခံရပါတယ္။ ဂ်ဴဒိုဆိုတာ တေယာက္နဲ.တေယာက္ ေဆာ္ၾက တီးၾကတာဆိုုတာက လြဲလိုု. က်မမွာ ဒီအားကစားနည္းအေၾကာငး္ ဘာမွ မသိခဲ့ပါဘူး။ က်မကို ဒီအားကစားပြဲမွာ အလုုပ္လုုပ္ရမယ္ ဆိုုတာ ၾကားကတဲက စိတ္ကေတာ့ ခပ္ပူပူ။ အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္လုုပ္ရမွာ၊ က်မကဘာမွ သိပ္မသိ။ ထိခိုုက္ဒါဏ္ရာေတြလဲ မ်ားမွာဘဲေပါ့။   

ဒီလိုနဲ. က်မရဲ့ ပထမဆံုုး အလုုပ္စတဲ့ေန.ကို ေရာက္လာပါတယ္။ ရင္ေတြကေတာ့ ခပ္ခုုန္ခုုန္ေပါ့။  အလုုပ္ထဲေရာက္ျပီးေတာ့္ က်မေနာက္မွာ အသက္ ၆၀နီးနီးေလာက္ရွိတဲ့ ဆရာဝန္တေယာက္ ထပ္ေရာက္လာပါေရာ။ ေရာက္ကတဲက ဆရာၾကီးက ဝူးဝူးဝါးဝါး။ 

“ငါ့နာမည္ (ေမာင္ေမာင္ပဲ ဆိုပါေတာ့)။ ငါ့က ေဆးရံုု အေရးေပၚဌာနရဲ့ အၾကီးဆံုုးဆရာဝန္ဘဲ။ ငါသာ ဒီမွာ အသင္းေခါင္းေဆာင္လုုပ္သင့္တယ္” တဲ့။ က်မလဲ တိတ္တခိုးေတာ့ ဝမ္းသာသြားမိပါတယ္။ အိုုေကေပါ့။ သူလုုပ္ခ်င္ရင္လုုပ္ပါေစေပါ့။ က်မအတြက္ တာဝန္ေပါ့သြားတာေပါ့ေနာ။ အဲလိုေျပာေနခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ဆရာၾကီး တေယာက္ေရာက္လာျပန္ပါေရာ။ နာမည္ကေတာ့ ဒိုုးလံုုး ဆိုုပါေတာ့။ သူကလဲ သူ.ေဆးရံုုမွာ Consultant မိုု.လိုု. အသင္းေခါင္းေဆာင္ လုပ္ခ်င္ျပန္သတဲ့။ က်မလဲ အသာေလွ်ာင္ျပီး ကဲ နွစ္ေယာက္သား ဖိုုက္ခ်င္ ဖိုက္ၾကပေစလို.ပဲ လႊတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ တကယ့္ ဂ်ဴဒို မစမွီ ေသြးပူေပါ့ေနာ။

Facebook

ေဖ့ဘြတ္လိုမ်ိဳး အင္တာနက္မွာ Social websites ေတြ ေပၚလာတာ က်မ အေနနဲ.ေတာ့ အရမ္း အသံုးတဲ့တဲ့ တိုးတက္မွဳ တခုအေနနဲ. ျမင္မိပါတယ္။ က်မ အဂၤလန္ေရာက္စကဆို ဒီလို Social networks တခုမွ မရွိခဲ့ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ အင္တာနက္ေတာင္ သိပ္မသံုးၾကေတာ့ မိသားစုက လြဲလို. ရွိသမွ် သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုးနဲ. အဆက္အသြယ္ ပ်က္ခဲ့တာပါဘဲ။ လြမ္းရင္ ေျဖစရာ၊ ပ်င္းရင္ အတင္းတုတ္စရာရယ္ေတာ့ ဘယ္ရွိခဲ့ပါ့မလဲ။ 

ေနာက္ Friendsters လိုမ်ိဳး ေပၚလာေတာ့ အေမရိကက သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ.၊ အငယ္တန္းက သိကၽြမ္းတဲ့ သူတခ်ိဳ.နဲ. ျပန္အဆက္အသြယ္ရလာတာကိုုလဲ မွတ္မိပါေသးတယ္။

ကဲ အခုေတာ့ Facebook က အရမ္းကို ေပၚျပဴလာ ျဖစ္လြန္းေတာ့ အတန္းထဲက (IM2 96 batch) အတန္းသား ၁၅၀ေက်ာ္ရွိတာကေန အခုဆို ၅၀ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္ Facebook မွာ ျပန္ေတြ.ရတာ။ အားရစရာၾကီးပါ။ ဓါတ္ပံုုေတြ ေလွ်ာက္ၾကည့္၊ ဘယ္သူေတြ ဘာေကာင္ၾကီးေတြ ျဖစ္ေပါ့ (အဟိ)၊ ကေလး ဘယ္နွစ္ေယာက္ေတာင္ရေပါ့ ဆုိတာမ်ိဳးေတြကအစ အားရင္အားတုိင္း ဝင္ စပ္စုရတာေလ။

အဲ ဓါတ္ပံုေတြ Status updates ေတြ ေတြ.ေနရေတာ့လဲ စိတ္ၾကိဳက္ ကြန္မန္.ေတြ ဝင္ဝင္ေပးျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ. အဆက္အသြယ္ မပ်က္ေနရတာေလ။ သူမ်ားေတြ ေအာင္ျမင္တာေတြ.ေတာ့လဲ စိတ္ပါပါ မပါပါ Congratulations ေတြဝင္လုပ္ (အဟမ္း)။ ေမြးေန.ဆိုျပန္ေတာ့လဲ့ ရက္ေတြက တကယ့္ အမွန္လား၊ မမွန္လားေတာ့ မသိ Happy Birthday ဝင္လုုပ္၊ ဓါတ္ပံု အသစ္ေတြ pose အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ. တင္ထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္လဲ ေခ်ာေခ်ာ မေခ်ာေခ်ာ ဝင္ေျမွာက္လုိက္ ဝင္ "Like" လုိက္နဲ.ေပါ့ေနာ ..။

For people who take everything for granted

က်မ အပါအဝင္ ဒီေလာကမွာ လူအမ်ားစုဟာ ဘဝမွာ ကိုုယ္ပိုင္ဆိုင္တာေတြကို  အလကားရထားတယ္ဆိုေတာ့ တန္ဖိုးမထားတတ္ၾက။ ဥပမာ စကားပံုုထဲကအတုုိင္း “က်န္းမာေရးရဲ့ တန္ဖိုး မက်န္းမာခါမွသိ” ဆိုုသလိုု။

ဒီတပတ္ ပါရာ-အိုုလန္ပစ္ (သိုု.မဟုုတ္) မသန္စြမ္းသူမ်ား ကစားတဲ့ အိုုလန္ပစ္မွာ တာဝန္က်ပါတယ္။ က်မ တာဝန္က်တဲ့ ေနရာက ေလာေလာဆယ္ ဂ်ဴဒိုမွာပါ။ မ်က္စိမျမင္သူေတြ ကစားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ 

သူတိုကစားဝင္းထဲဝင္လာျပီ ဆိုထဲက။ က်မမွာ သူတို.အတြက္ ဂုုဏ္ယူမိသလို မ်က္စိမျမင္ေပမယ့္ သူမ်ားေတြလို ေလာကကိုု အရွဳံးမေပး ထူခၽြန္ေအာင္လုပ္နိုုင္သူမ်ား ဆိုုျပီး အားလဲက် မ်က္ရည္လဲ က်မိပါတယ္။ ေျခက်င္းဝတ္ အရိုုးက်ိဳးတာေတာင္ (Fracture fibula) ပြဲျပီးေအာင္ အနိုုင္မခံ ဆက္ကစားသူ၊ လည္ပင္းညစ္ထားတာေတာင္ သတိေမ့လဲသြားသည္အထိ ေတာင့္ခံတဲ့သူေတြ၊ လက္ေမာင္းရိုုး အဆစ္လြဲသြားတာကို (Shoulder dislocation) ကိုုယ့္ဘာသာကိုုယ္  ျပန္ထဲ့ျပီး ပြဲျပီးသည္  အထိ ဆက္ကစားၾကတဲ့ သူတို.ေတြ။

ဘဝရဲ. အခက္အခဲေတြ

ေျပးခုုန္ျပစ္ ျပိဳင္ပြဲတခုုမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ. စကားစပ္ေျပာမိေတာ့ လတ္တေလာ အိုလန္ပစ္ရဲ့ တာတို ေျပးပြဲမွာ ဆုုတံဆိပ္ေတြ အမ်ားၾကီး ယူျပန္သြားတဲ့ ဂ်ေမးကားနိုုင္ငံ အေၾကာင္းေျပာမိပါတယ္။ ဂ်ေမးကားက BOLT ကလဲ အခုုေလာေလာဆယ္မွာ ကမၻာ့ အျမန္ဆံုုးလူ တေယာက္ မဟုတ္လား။ 

ဘာေၾကာင့္ ဂ်ေမးကန္းေတြ ဒီလိုု ေအာင္ျမင္ရသလဲ သံုးသပ္မယ္ဆိုရင္၊ ဂ်ေမးကားနုိင္ငံ ဆိုုတာ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ နိုုင္ငံ မဟုုတ္ပါ။ အားကစား ဘက္မွာ ပိုုက္ဆံေတြ အမ်ားၾကီး ထဲ့သံုုးနိုုင္တဲ့ နိုုင္ငံ မဟုုတ္ပါ။ ေနာက္ဆံုုးေပၚ နည္းပညာ၊ သုေတသနေတြေၾကာင့္၊ ေဆးကုထံုးနဲ. က်န္းမာေရး ကုထံုးေတြေၾကာင့္ လုိ.လဲ ေျပာလို.မရပါ။ တရုုတ္နိုုင္ငံလို နိုုင္ငံၾကီး လူဦးေရမ်ားလြန္းတဲ့ နိုုင္ငံေၾကာင့္ ဆိုုတာလဲ မဟုုတ္ျပန္။

အဲဒီေတာ့ စိတ္ဝင္စား စရာ မိုုက္ကယ္ ဂၽြန္ဆန္ရဲ့ BBC Documentary ထဲမွာ ေျပာထားတာကို သူငယ္ခ်င္းက ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ 

ဂ်ေမးကန္းေတြဆိုတာ ဟိုးအရင္က အာဖရိကကေန ကၽြန္အျဖစ္နဲ. ေခၚလာတဲ့သူေတြတဲ့။ ေခၚလာတုန္းက ကၽြန္ေတြကို သေဘာၤၾကီးေတြနဲ. အမ်ားၾကီး ခရီးၾကမ္းကိုုျဖတ္ သယ္ေခၚလာေတာ့ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့သူေတြ မက်န္းမာသူေတြက လမ္းခရီးမွာထဲက ေသကုုန္ေရာတဲ့။ လိုရာ ခရီးေရာက္ေတာ့လဲ ဘဝခရီးၾကမ္းမွာ တခ်ိဳ.က မရွင္သန္နိုုင္ၾက။ ကၽြန္ပိုင္ရွင္မ်ားကလဲ စိတ္ပိုင္း လူပိုင္း ေပ်ာ့ည့ံသူေတြကုိ ခိုုင္းမရတာနဲ. သတ္ျပစ္တာေတြလဲ ရွိခဲ့တာေပါ့။ က်န္းမာသူ တကယ္ စိတ္ဓါတ္ ခိုင္မာသူနဲ. အရွဳံးမေပးတတ္သူမ်ားသာ ရွင္သန္နုိင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလူေတြထဲကမွ သူတို. အေပ်ာ္တန္း အေျပးျပိဳင္ခိုင္းတာနဲ. ရွဳံးရင္ သတ္ျပစ္တာေတြလဲ ရွိသတဲ့။ ေနာက္ဆံုး တကယ့္ အေကာင္းဆံုုး အသန္မာဆံုး ဆိုတဲ့ သူေတြသာ က်န္ေတာ့ သတဲ့။ 

Life as a Foreign Doctor (6)

မၾကာခဏကို အီးေမးပိုု. ေမးလာၾကတဲ့ ေမာင္ငယ္၊ ညီမငယ္ ဆရာဝန္မ်ားအတြက္၊ ဒီစာတုိေလးေရးမိတာပါ။ ဒီရက္ပိုုင္း အားတဲ့ အခ်ိန္က နဲလြန္းေတာ့ ဘေလာ့ကိုုလဲ လွဲ.မၾကည့္နိုုင္တာ အေတာ္ၾကာသြားပါျပီ။ 

အားလံုး ရဲ့ အေတြးမွာေတာ့ နိုုင္ငံျခားသြားရင္ ေထာျပီ။ ၾကီးပြားျပီ၊ အစစအရာရာ ေအာင္ျမင္ျပီ ထင္ခ်င္ ထင္ၾကပါလိမ့္မယ္။  က်မကိုယ္တုိင္လဲ အဲဒီလို ထင္ခဲ့မိတာပါဘဲ။ 

ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ.က နုုိင္ငံျခားေရာက္ျပီ ဆိုတာနဲ. ဘဝခရီးက စၾကမ္းေတာ့တာပါဘဲ။ အားကိုုးစရာ တိုုင္ပင္စရာ သိပ္မရွိ၊ တခ်ိဳ.ဆိုု စကားေျပာေဖာ္ေတာင္ သိပ္မရွိ။ ေငြေရးေၾကးေရးအတြက္ပူရ၊ အိမ္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ပိုု.ပါမယ္ဆိုုဆိုု ေငြတန္ဖိုုးကလဲ အေတာ္ကြာသကိုုး။ အလုုပ္အတြက္၊ စာေမးပြဲအတြက္၊ အစရွိတဲ့ အပူေတြဟာ တကယ္ မဆံုုးနိုုင္ပါ။ က်မေတာင္ ေတာ္ရံုုခရီး သိပ္မညည္းပဲ ရေအာင္သြားတတ္သူ၊ အေတာ္ အေရခြံထူသူေတာင္မွ ဒီနုိင္ငံေရာက္ျပီး Stress နဲ. အစာအိမ္ေရာဂါ (Gastritis) ရလာပါေသးတယ္။ 

ေတြးမိသမွ်

ဒီေန. အုိလန္ပစ္ျပီးေတာ့ ပံုမွန္ ေဆးရံုု အလုပ္ျပန္စရပါတယ္။ ၾသဂုုတ္လဆိုေတာ့ ေဆးရံုုေဆာင္ထဲမွာ ဆရာဝန္ အသစ္ကေလးေတြနဲ. ျပည့္ေနတာပါဘဲ။ မ်က္နွာသစ္ အလုပ္သင္ ဆရာဝန္ (Foundation doctors) ေလးေတြ ျမန္မာျပည္က လက္ေထာက္ဆရာဝန္အဆင့္ (Core trainees) ေလးေတြနဲ. က်မ ကိုယ္ က်မ မိတ္ဆက္ျပီးေတာ့ သူတုိ.ရဲ့ ပညာေရးေတြ အေၾကာင္း ေမးမိပါတယ္။ သူတိုထဲက MRCP စာေမးပြဲ ေျဖရမယ့္သူက ၃ ေယာက္ရွိေတာ့ တပတ္ကို ၂-ရက္ သူတိုု. စာေမးပြဲ (MRCP PACES) အတြက္ စာသင္ေပးမယ္ေပါ့၊ အလုပ္သင္ ဆရာဝန္ေလးေတြကိုလဲ တပတ္တရက္ စာသင္ဖို. အစီအစဥ္ေတြ ဆြဲျပီး ေဘာ့စ္နဲ.ေျပာေတာ့ သူက ဝမ္းသာအားရ ေထာက္ခံေပးပါတယ္။ ဒီမွာ အားလံုုးက စာသင္တာ စာဆက္ဖက္တာ အလြန္အားေပးေတာ့ အားတက္သေရာေပါ့။ 

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ Facebook မွာ ျမန္မာျပည္က အလုပ္သင္ဆရာဝန္ေတြဘဝမွာ အေရမရ အဖတ္မရ အလုုပ္ေတြပဲ အခိုင္းခံေနရလို. အားမလို အားမရ ညည္းထားတာေတြ.မိပါတယ္။ က်မ အလုပ္သင္ ဆရာဝန္ ဘဝတုန္းကေရာ ... စာေတြ ဆက္သင္တာ၊ စိတ္ဝင္စားစရာ လူနာအေၾကာင္းေတြ ေဆြးေႏြးၾကတာ အလြန္ အခြင့္အလန္း နဲပါးခဲ့ပါတယ္။ အမွန္ဝန္ခံရရင္ေတာ့ အဲဒီတုန္းက အေၾကာင္းေတြ က်မ သိပ္မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမွာပဲ ခ်န္လွပ္ထားလိုက္ပါေတာ့မယ္။

ျမန္မာ့ အားကစား ကမၻာလႊမ္းဖို.

ပထမ ျမန္မာ အားကစား သမားေတြ အုိလန္ပစ္လာျပိဳင္မယ္ ဆုိတာ သိရတုန္းကေတာ့ ဝမ္းသာအံ့ၾသ မိပါတယ္။  အခု ဘာဆုမွ မရျပန္ေတာ့ အေတာ္ အားမလို အားမရ ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ကိုယ့္အိမ္နီးခ်င္းနိုုင္ငံေတြက ဆုတံဆိပ္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ.၊ တရုုတ္ဆို ေရႊဆုတံဆိပ္ အမ်ားဆံုး နံပါတ္ ၁မွာ၊ ကိုရီးယား ဂ်ပန္တို.တုိေတာင္ တကမၻာလံုးရဲ နံပါတ္ ၁၀ အတြင္းေလာက္ ခ်ိတ္ေနေတာ့ ကိုယ့္နိုုင္ငံကိုယ္ ပိုအားမရ ျဖစ္ရျပန္ပါေရာ။ ငယ္က အငတ္တိုင္းျပည္ပါလို. ေျပာစမွတ္ျပဳတဲ့ အီသီရိုုးပီးယားေတာင္မွ ေရႊ ၂ခုု ေၾကး ၂ခုု။

ဒါေပမယ့္လဲ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကိုယ့္နိုုင္ငံက အားကစားအတြက္ ေထာက္ပံ့မွဳနဲ. ေငြေၾကးဆိုတာေတြ သိပ္မွမရွိတာေနာ။ အားကစားမွာ ဘယ္လိုပဲ "talent" ရွိရွိ၊ ျဖစ္နိုုင္ေျခရွိေပမယ့္ သူထူခၽြန္ရာကုိ တစိုက္မွတ္မွတ္ မေနမနား၊ တျခားကိစၥေတြ မပူရပဲ ေလ့က်င့္နိုုင္မယ့္ အခြင့္အေရးမ်ိဳးမွ မရွိဘဲကိုုး။ သူမ်ား နိုုင္ငံေတြမွာဆို အားကစား ထူခၽြန္ရင္ အားကစား စေကာလာနဲ. ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းတက္၊ လခ ေကာင္းေကာင္းရသကိုး။ 

ဒီရက္ပိုင္း ျမန္မာက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေျပာျပလို. ျမန္မာ အားကစား ေဘာလံုးသမားေတြ ျပိဳင္ပြဲမဝင္ခင္ မိုရီယာမင္းအားေဆးထိုးၾကတာမ်ိဳး၊ အကိုက္အခဲ ေျပာက္ေဆးမ်ိဳးေတြ တာရွည္ဆြဲစားတာမ်ိဳးေတြ၊ ဒီလိုမ်ိဳး ေကာင္းရာနွိဳးနွိဳး ထင္ရာျမင္ရာ ကုေနရတာေလးေတြလဲ ၾကားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မစိတ္ပူမိတာက ေဆးေတြက ေသေသခ်ာခ်ာ မစီစစ္ရင္ ဂရုုမစိုက္ရင္ေတာ့ တခ်ိဳ.ေဆးေတြဟာ (ဥပမာ သြင္းတဲ့ အားေဆးထဲက) တခ်ိဳ.ဓါတ္ေတြဟာ တားျမစ္ေဆးနဲ. ညိျပီး (Doping နဲ.) အပိတ္ခံရနိုုင္ပါတယ္။ 

Olympics experience

ဘေလာ့လဲ မေရးျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသြားပါျပီ။ ကိုုယ့္ရဲ့ ဘေလာ့ကေလးကိုု ျပစ္ထားရတာ စိတ္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီရက္ပိုင္း အခ်ိန္က လံုုးဝမရနိုုင္တာနဲ.ရယ္၊ အင္တာနက္ သံုုးရတဲ့အခ်ိန္နဲတာေတြရယ္ ေၾကာင့္ပါ။ ခုုေတာ့ နားရက္ရေတာ့ Facebook မွာ ေလွ်ာက္ စပ္စပ္စုစုလုပ္ျပီးေတာ့ စာလဲ နဲနဲေရးဦးမွ ေတြးမိပါတယ္။ 

အိုလန္ပစ္ကလဲ စီစဥ္ထားတဲ့ အတုိင္း အခုုထိေတာ့ အားလံုုးေခ်ာေခ်ာေမြ.ေမြ.ပါဘဲ။ ခုုထိေတာ့ ဒါဏ္ရာ ၾကီးၾကီးမားမား မရၾကတဲ့ အတြက္ ေတာ္ပါေသးတယ္လို.ပဲ ေျပာရမလိုပါ။ က်မ အေနနဲ.ေတာ့ အခုထိ ေရႊတံဆိတ္ ဆြတ္ခူးသြားတဲ့ အားကစားေတြကို tv မွာ ျမင္ရတိုင္း သူတိုု.နဲ. အတူ လုိက္ျပီး ဝမ္းသာ မ်က္ရည္က်ရပါတယ္။ ဘယ္နွစ္ေခါက္ပဲ ၾကည့္ၾကည့္ သူတိုု.ငိုရင္ ကိုယ္လုိက္ငိုရတာ အခုထိပါဘဲ။ 

က်မရဲ့ အလုုပ္ကေတာ့ ေဘာလီေဘာ နဲ. ကမ္းေျခ ေဘာလီေဘာမွာ အားကစားသမားေတြကုတဲ့ ေဆးအဖြဲ.ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ အေနနဲ. လုုပ္ရပါတယ္။ အလုုပ္ကေတာ့ တခါတေလ ေခါင္းေဆာင္မွဳနဲ. စီစဥ္မွဳေတြမွာ ေခါင္းနဲနဲ ေျခာက္ရတာပါဘဲ။ 

Books I am reading

အလုုပ္ေတြ မ်ားလိုု. ဘေလာ့ဂ္မေရးျဖစ္တာ ၾကာသြားျပန္ေပါ့။ အိုုလန္ပစ္လဲ တပတ္ပဲ လိုုေတာ့တာမိုု. ေနာက္ဆံုုး အေခ်ာသပ္ ေလ့က်င့္တာေတြ ေဆြးေႏြးပြဲေတြလဲ ျပီးေပါ့။ တကယ့္ ဂိမ္းပဲ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ျပီးပါေစလိုု. ဆုုေတာင္း ရပါေတာ့မယ္။

အလုုပ္ေတြမ်ားတယ္ ဆိုုတာထက္ ဒီရက္ပိုင္း ခရီးေတြ အလြန္မ်ားေနတယ္လုိ.လဲ ေျပာလို.ရပါတယ္။ ရထား ခဏ ခဏ စီးရေတာ့ iPad ေလးနဲ. အျပင္းေျပ ဝတၱဳ စဖတ္ျဖစ္ရာကေန အခု ဝတၳဳစြဲေနတာနဲ. ဘေလာ့ဂ္ မေရးျဖစ္တာလိုု.လဲ ေျပာလိုု.ရပါတယ္။ ဖတ္ျဖစ္တာကေတာ့ Stieg Larsson ေရးတဲ့ “millenium trilogy” ပါ။ Daniel Craig နဲ. The girl with the dragon tatoo ကို ရုုပ္ရွင္ေတာင္ ျပန္ရိုုက္ထားပါေသးတယ္။ ဝတၳဳက ရုုပ္ရွင္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုုေကာင္းတယ္လုိ. ေျပာလို.ရပါတယ္။ Harry Potter တုန္းကလိုု ရုုပ္ရွင္ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတယ္ ဆိုုဆိုု စာအုုပ္ကိုုေတာ့ လံုုးဝမမွီပါ။ အခုုေတာ့ Stieg Larsson ၃အုုပ္လုံး မရပ္မနား ဖတ္ျပီးသြားေတာ့ အားမရနိုုင္ေသးတာနဲ. အခု Dan Brown ရဲ့ မဖတ္ရေသးတဲ့ စာအုုပ္ေတြ (အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ Digital Fortress) နဲ. Robert Patterson ရဲ. "Alex Cross" Series ဆက္ဖတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ စာအုပ္ဖတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ ဖတ္လိုု.ေကာင္းတဲ့ (Thriller/Detective) စာအုပ္ေတြပါ။ 

Doctors moments

patient-doctor relationship အေၾကာင္းနဲ. လူနာေတြ ဆိုးေၾကာင္းေျပာျပီးေတာ့ ဆရာဝန္ေတြရဲ့ အေၾကာင္းလဲ နဲနဲ ေျပာရမွာေပါ့ေနာ္။ 

က်မ ခြဲစိတ္ဌာနမွာ တာဝန္က်တုုန္းကေပါ့။ အလြန္ကိုု စိတ္ျမန္တဲ့ အူမၾကီးနဲ. စအုုိဝ ခြဲစိတ္တဲ့ ဆရာၾကီး တေယာက္ရွိဘူးပါတယ္။ အဲဒီ ဆရာၾကီးဆိုုတာ သူ.လူနာေတြကိုုလဲ ဘယ္ေတာ့မွ မမွတ္မိ။ အဲဒီေတာ့ မနက္ခင္း wardround လုုပ္ရင္ က်မတိုု.ကေန သူ.လူနာေတြက ခုုတင္နံပါတ္ ဘယ္ေလာက္မွာ ဘာေရာဂါနဲ. တက္တာလဲ ဆိုုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိေအာင္လုုပ္ထားျပီး သူ.ကိုု ဘယ္လူနာျပီး ဘယ္လူနာၾကည့္မယ္ ဆိုုတာေတြ လမ္းျပေခၚသြားရပါတယ္။ ဒါေတာင္ က်မတို.က လူနာေဆးမွတ္စုေရးေနလုိ. နဲနဲေလးေနာက္က်သြားရင္ သူက မေစာင့္ဘဲ ေတြ.ရာလူနာကိုု သူ.လူနာထင္ျပီး အတင္းဝင္ၾကည့္တတ္ပါေသးတယ္။ တခါကေတာ့ လူနာ အမ်ိဳးသမီးၾကီး တေယာက္အလွဲေရာက္ေတာ့ က်မတိုု.က ဒီလူနာရဲ့ ေရာဂါအေၾကာင္းေျပာျပ၊ မေန.က ဆရာၾကီးခြဲထားတာေပါ့ ဆိုုတာ ေျပာျပေပမယ့္ သူက မမွတ္မိတဲ့ ပံုုစံနဲ. “အမ္ ငါခြဲတာလား၊ မမွတ္မိေတာ့ဘူး” ဘာညာေျပာျပီး၊ “ကဲ အနာၾကည့္ရေအာင္” ဆိုုျပီး လူနာရဲ့စအိုုဝက စမ္းသပ္ေတာ့မွ သူက အားရဝမ္းသာ ထေအာ္တာ “ၾသ မွတ္မိျပီ၊ မွတ္မိျပီ။ ငါက လူနာကိုု မ်က္နွာျမင္တာနဲ့ မမွတ္မိဘူး။ ဖင္ေခါင္းျမင္မွ (arse-hole) မွတ္မိေတာ့ သကိုုးတဲ့” က်မတိုု. အားလံုုး ခြီးခနဲေနကို ရယ္မိခဲ့ၾကပါတယ္။ 

patient-doctor relationship

Patient-doctor relationship ဆိုုတာ ဘယ္ေလာက္ အေရးၾကီးတယ္ ဆိုုတာ လူနာျဖစ္ဖူးသူတုုိင္း ဆရာဝန္တိုုင္း သိၾကမွာပါ။ လူနာ တေယာက္အတြက္ ကိုုယ့္ကိုု ကုုသေပးမယ့္ ဆရာဝန္ကိုု ယံုုၾကည္ဖိုု. လုုိသလိုု ဆရာဝန္ကလဲ အဲဒီ လူနာရဲ့ ယံုုၾကည္မွဳ အားကိုုးမွဳကိုု မရရင္ ကုသဖို. အခက္အခဲေတြ ေတြ.နိုုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို လူနာေတြရဲ့ ေလးစားမွဳကိုု ခံရဖိုု. က်မတိုု. ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားေပမယ့္ တခါတေလ (ရွားရွားပါးပါး လုုိ.ေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္) က်မတိုု. ရတတ္တာက လူနာေတြ ေဆာ္ပေလာ္တီးတာ စိတ္အနာတရ ရေအာင္ လုုပ္တာေတြပါ။  

မွတ္မွတ္ရရ တခါက Night duty က်ျပီး မနက္ေစာေစာမွာ သူနာျပဳတေယာက္က “လူနာဘၾကီး တေယာက္ အရမ္း confuse ျဖစ္ေနတယ္။ လာၾကည့္ပါ” ဆိုုလိုု. သြားၾကည့္ေပးရပါတယ္။ အမွန္ဘဲ ဘၾကီးဟာ ေဘးလူနာနဲ့ ရန္ျဖစ္လိုုက္၊ သူနာျပဳေတြကိုုေအာ္လုုိက္နဲ.ပါ။ က်မလဲ ေရာက္သြားေရာ၊ က်မလဲေတြ.ေရာ ဘၾကီးဟာ သူ.နွာေခါင္းထဲ ထဲ့ထားတဲ့ ပိုုက္ၾကီးကိုု ဆြဲထုုတ္ျပီး “ေဟး .. ယား ...” ဆိုုျပီး cowboy ၾကီး ျမင္းစီးေနတဲ့ အတိုုင္း သူ.ရဲ့ နွာေခါင္းပိုုက္ၾကီးနဲ့ ေရွ.ေတြ.ရာ လူေတြကိုု လိုုက္ရိုုက္ေတာ့တာပါဘဲ။ ေတာ္ပါေသးတယ္ သူကအိပ္ယာေပၚက မထနိုုင္တဲ့ လူနာျဖစ္ေနလို.ပါ။ နိုု.မဟုုတ္က က်မတိုု. အားလံုုးထြက္ေျပးရမယ္ ထင္ပါတယ္။ က်မတကိုုယ္လံုုးလဲ သူ.နွာေခါင္းပိုုက္က အရည္ေတြစင္ျပီး ေတာ္ေတာ္ ညစ္ပတ္သြားပါတယ္။ ေနာက္မွ ဒီဘၾကီးကို ဘယ္လိုုလုုပ္ရသလဲ ဆိုုရင္ သူ.ခုတင္ေအာင္ကေန သူမျမင္ေအာင္ အသာေလး ဝပ္သြားျပီး သူ.အေနာက္ကေန သူ.နွာေခါင္းပိုုက္ကိုု သြားဆြဲလုရပါတယ္။ နို.မဟုတ္ရင္ ဒင္းက လာသမွ်လူ သူ.အနားကပ္လာသူ မွန္သမွ်ကိုု လုုိက္ရိုုက္ေနေတာ့တာကိုုး။ 

Happy career choice?

အလုုပ္ေတြကရွဳပ္ အလုပ္အေၾကြးေတြ တင္လာေတာ့ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ.ရွိေနတုုန္း စာအုပ္တအုုပ္ကို အင္တာနက္မွာ အမွတ္တမဲ့ ဖတ္လိုုက္မိပါတယ္။ သင့္ရဲ့ အလုုပ္မွာ ဘယ္လိုု ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေနရမလဲ ဆိုုတာေရးထာတာပါ။ စာေရးသူနာမည္ကိုု မမွတ္မိေတာ့ပါ။ စာေရးစရာေျပာတာက “သူဟာ သူ.ရဲ့ အလုုပ္မွာ အလြန္ေပ်ာ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ.ရဲ့ အလုုပ္မွာ သူဘာလုုပ္လုုပ္ ေအာင္ျမင္တယ္တဲ့” သူအၾကံျပဳထားတာက မိမိ ဝါသနာပါရာ စိတ္ပါရာ အလုုပ္ကိုုပဲ အင္တိုုက္ အားတိုုက္ စိ္တ္ေရာ ကိုုယ္ပါနွစ္ျပီး လုုပ္သင့္ပါတယ္တဲ့။ မိသားစု ပိုုက္ဆံ ေအာင္ျမင္မွဳ ဆိုုတာေတြကိုု ေနာက္ထား ကိုုယ့္အလုုပ္ကိုုယ္ ေပ်ာ္ပိုုက္ရင္ ဒါေတြအားလံုုး ေနာက္ကလိုုက္လာပါလိမ့္တဲ့။ ဘယ္ေလာက္မွန္သလဲ မမွန္သလဲ ဆိုုတာေတာ့ ကိုုယ္တိုုင္လုုပ္ၾကည့္မွပဲ ေတြ.ၾကရပါလိမ့္မယ္ေနာ္။

တခ်ိဳ.ကလဲ ျပန္ေမးထားပါတယ္။ သူဘာသာသူ ဘယ္အလုုပ္ကိုု ဝါသနာပါမွန္းကိုု မသိဘူးတဲ့။ ၾသ .. ဒီေမးခြန္းဟာ လူအမ်ားစု ၾကံဳေတြ.တတ္တဲ့ ေမးခြန္းပါဘဲ။ အဲဒီေတာ့ စာေရးသူက ျပန္ေျပာထားတာက “မင္း မနက္ထလိုု. မ်က္လံုုးဖြင့္ျပီ ဆိုုတာနဲ. မင္းရဲ့ အလုပ္အေၾကာင္းကိုေတြးျပီး စိတ္တက္ၾကြ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္သလား။ ၾသ အလုုပ္သြားရျပန္ဦးမယ္ ဆိုုျပီး စိတ္ဓါတ္က် စိတ္ညစ္တတ္သလား ျပန္ေမးၾကည့္ပါ” တဲ့။ သုုေတသန တခုုမွာ ၇၀%လူေတြက သူတုိ.ရဲ့ အလုုပ္ကိုု သူတို. မနွစ္ျခိဳက္ၾကဘူးတဲ့။

ေန.စဥ္ေတြထဲမွ တညေနခင္း

က်မတိုု. ေဆးရံုုမွာ Clinic ထိုုင္ျပီဆိုုရင္ လူနာတေယာက္ကို နာရီဝက္ Book လုပ္ပါတယ္။ (တျခား အထူးကုု ဘာသာရပ္ ေတြမွာတာ့ ၁၅မိနစ္ မိနစ္၂၀ ျဖစ္မလား) အဲဒီေတာ့ ပံုမွန္ဆိုုရင္ က်မတိုု. တညေန ေဆးခန္းမွာ လူနာ ၆-ေယာက္ ၇-ေယာက္ေလာက္ ၾကည့္ရတတ္ပါတယ္။ က်မလုုပ္တဲ့ အလုုပ္နဲ. မေန.က က်မရဲ့ ေဆးခန္းေလး အေၾကာင္းျပန္ေျပာရရင္ ...

၁။  ။မာရသြန္ အေျပးသမား ညာဘက္ ေျခသလံုုးေရွ.က အရိုုးမွာ ေျပးလိုုက္တိုုင္း နာေနလို.တဲ့။ ထင္တဲ့ အတိုုင္း ဓါတ္မွန္ ရိုုက္လုိက္ေတာ့ “Stress Fracture”.. 

Stress fracture က မာရသြန္ တာေဝး အေျပးသမားေတြ (အထူးသျဖင့္ endurance exercise လုုပ္တဲ့ သူေတြနဲ.) အသက္ၾကီးတဲ့ သူေတြမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အရိုုးပါးလာ အားနဲလာတာနဲ့ (Osteoporosis) အရိုုးကိုု အနားမရ တအားသံုုးလိုု. ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုု ကုုမလဲ ဆိုုေတာ့ ကယ္လစီယမ္ေတြ လံုုေလာက္ေအာင္စား၊ ဗိုုက္တာမင္ ဒီ အားမနဲေအာင္ေန၊ ျပီးေတာ့ အရိုုးကို အနားေပးရတာေပါ့။ ဒီမွာေတာ့ Air Cast Boot လိုု.ေခၚတဲ့ ဖိနပ္ ထူထူၾကီးနဲ. ၈-ပတ္ေလာက္ စီးခိုုင္းရပါတယ္။ ကဲ ဒီအေၾကာင္း ေျပာရင္ ေျပာစရာေတြ အမ်ားၾကီးမိုု. ဒီမွာပဲရပ္။ ေနာက္တေယာက္ သြားမယ္ .... 

Life as a Foreign Doctor (5)

ကိုုယ့္နိုုင္ငံ မဟုုတ္ပဲ နုုိင္ငံျခားမွာ အလုုပ္လုုပ္ခ်င္၊ ပညာ သင္ခ်င္တယ္ ဆိုုရင္ေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ အခက္အခဲ ေတြ.ရတတ္တာေတြက ဗီဇာျပႆနာပါ။ အဂၤလန္ကိုု လာမယ္ဆိုု ဗီဇာေလွ်ာက္ရင္ PLABစာေမးပြဲလာေျဖမယ့္ (PLAB visa) အလည္လာတဲ့ (Visit visa) တခ်ိဳ.လဲ ေက်ာင္းတက္မယ္ဆိုုျပီး (Student visa) အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ Student visa ကလြဲလိုု. အမ်ားအားျဖင့္ ဗီဇာက ၆-လ ေပးတာမ်ားပါတယ္။ ဒီ ၆လ အတြင္း ေျဖရမယ့္ စာေမးပြဲေတြ အလုုပ္ ေလွ်ာက္တာေတြ အဆင္ေျပသြားရင္ေတာ့ ျပီးေရာေပါ့။ စာေမးပြဲ မေအာင္ေသးလို. အလုုပ္မရေသးလို. ဗီဇာကိုု ရက္ထပ္တိုးရရင္ တခါတိုးဖို. ေပါင္စတာလင္ ၅၀၀ ေက်ာ္ ေပးရျပန္ပါတယ္။ နဲတဲ့ ပိုက္ဆံ မဟုတ္ပါ။

အလုပ္ရျပီ ဆိုရင္ေတာ့ အလုပ္လုပ္ဖို. Work permit visa ေျပာင္းေလွ်ာက္ရပါလိမ့္မယ္။ အခု တနုုိင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ. Work Permit ေတြကိုုလဲ ဘယ္နွစ္ေယာက္ပဲ ထုုတ္ေပးရမယ္ ဆိုုတာ သတ္မွတ္ထား သလို၊ ဒီမွာ work permit visa နဲ. ေနာင္ဆို ၅နွစ္ထက္ ေက်ာ္ျပီး မေနရဘူးဆိုုတာမ်ိဳးေတြလဲ ၾကားမိပါတယ္။ ဒီ Immigration rules ေတြက အျမဲပဲ ေျပာင္းလဲေနတာမို. အဂၤလန္ လာမယ္ ရည္ရြယ္ရင္ေတာ့ ံHome office Website (Link) မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ အခုက အဂၤလန္မွာ အလုပ္က မခက္ပါ။ ဒီ ဗီဇာနဲပဲ ဒုုကၡေရာက္ေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။

ပဲျပဳတ္ ကေလးေတြ

ဗမာျပည္မွာတုုန္းက မနက္ မနက္ဆိုု “ေဟာဒီက ပဲျပဳတ္” ဆိုုတဲ့ အသံေလးေတြနဲ့ အတူ ပဲျပဳတ္ဆီစမ္း ပဲျပဳတ္ထမင္းေက်ာ္ ပဲပလာတာ ေလးေတြ မၾကာခဏ စားရပါတယ္။ ဗမာ အစားအေသာက္ေတြထဲမွာမွ အလြမ္းတကာ အလြမ္းဆံုုးဆိုုတဲ့ အထဲမွာ ပဲျပဳတ္ကလဲ ေရွ.ဆံုးကပါ။ အင္တာနက္ ဝက္ဆိုုဒ္ေတြထဲမွာမွ lulucooking blog ဆီက ရတဲ့ နည္းေလးနဲ. အခုု မၾကာခဏ လုုပ္စားျဖစ္တဲ့ ပဲျပဳတ္ကေလးေတြပါ။ 

အိမ္မွာက ဘာပဲခ်က္ခ်က္ အလြယ္တကူ ေစာင့္စရာမလိုုတဲ့ pressure cooker နဲ.ဘဲ ခ်က္စားျဖစ္ပါတယ္။ ပဲျပဳတ္ေပါင္းေတာ့ အေရာင္လွေအာင္ ထန္းလ်က္ခဲ တခုု ထဲ့ေပါင္းေပးပါတယ္။ မိနစ္ ၂၀ေပါင္းျပီး သူးအပူအရွိန္နဲ.အတူ နာရီဝက္ေလာက္ ထားထားေပးလိုုက္ပါေသးတယ္။ အားလံုုး က်က္သြားျပီဆိုုမွ အိုုးထဲကထုုတ္ ဆားေလးနဲနဲနဲ. နယ္၊ ဘူးေလးေတြထဲထဲ့၊ Freezer ထဲထဲ့သိမ္းထားျပီး အၾကာၾကီး ထားစားလိုု.လဲ ရပါတယ္။

Medical disaster!

က်မ အဂၤလန္ေရာက္ျပီး ၂ နွစ္ေျမာက္မွာေပါ့ တေန. က်မ အလုုပ္ထဲမွာ အသက္ ၉၈နွစ္အရြယ္ ဗိုုက္ေအာင့္ျပီး ေအာ့အန္ျပီး ေရာက္လာတဲ့ ဘၾကီးလူနာ တေယာက္နဲ. ၾကံဳရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ က်မက ဟိုုက္ပါ တက္ၾကြ၊ အလြန္ အလုုပ္လုုပ္တဲ့ ေဆးဝါးေဆာင္က  FY2 (ျမန္မာလိုု Junior AS) ဆရာဝန္ေလးေပါ့။ လူနာကို ဓါတ္မွန္ရိုုက္ျပီး ၾကည့္လုုိက္ေတာ့ သူ.အစာအိ္မ္ ဒါမွမဟုုတ္ အူလမ္းေၾကာင္းၾကီးက ေလေတြနဲ. တအားတင္းေနသလိုု၊ လံုုးဝ ပံုုမွန္ အေနအထား မဟုုတ္။ ဒါနဲ. က်မလဲ ေသခ်ာေအာင္ ဓါတ္မွန္ဆရာဝန္တေယာက္နဲ. ခ်က္ခ်င္း အေရးေပၚ သြားေဆြးေႏြးရပါတယ္။ ဓါတ္မွန္ ဆရာဝန္က ေျပာတာက အစာအိမ္က သူ.ေနရာသူေနတာ မဟုတ္ဘဲ ဟိုုဘက္ဒီဘက္ လိမ္သြားတာမ်ိဳး (Gastric Volvulous) နဲ.တူတယ္တဲ့။ ဒါနဲ က်မလဲ အျမန္ျပန္ေျပးလာ၊ တျခား တိုုင္ပင္စရာ ကိုုယ့္ထက္ စီနီယာက်တဲ့ ဆရာဝန္ေတြကလဲ အဲဒီေန.မွာမွ မရွိၾက။ ဒါနဲ. Consultant အခန္း ေျပးျပီး ေျပာျပေတာ့ ဆရာၾကီးကလဲ နဲနဲ စိတ္ပူသြားျပီး “ဒါဆိုုလဲ ဂ်ဴတီက်တဲ့ ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ကိုုေခၚ” တဲ့။ 

ဒီမွာ နဲနဲ ထပ္ေျပာရရင္ လူအစာအိမ္နဲ. အူလမ္းေၾကာင္းဆိုုတာ ျပြန္ၾကီး တေခ်ာင္းလိုုပါဘဲ။ ဒီအစာ ျပြန္ေခ်ာင္းၾကီးက လိမ္ေခါက္သြားမယ္ဆိုုရင္ အစာေတြလဲ ျဖတ္လိုုမရေတာ့၊ ေလေတြလဲ ျဖတ္လိုု.မရ တင္းေဖာင္းျပီး ေသြးလဲ အလံုုအေလာက္မရ၊ ေနာက္ဆံုုး အူေပါက္တာမ်ိဳး အေရးေပၚ ကိစၥေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

Raising a child

မေန.က အလုုပ္မွာ ၁၀နွစ္အရြယ္ Gymnast မိန္းကေလး တေယာက္ေပါ့။ လာျပတာက ခါးရိုုးမွာ “stress fracture” ရတယ္ထင္လို.တဲ့။ အားကစား သမားေတြ ေလ့က်င့္တာမ်ားလြန္းျပီး အရိုုးက မခံနုုိင္ေတာ့ပဲ ေရာင္လာတာ၊ အက္ေက်ာင္းေလးေတြ ျဖစ္လာတာမ်ိဳးပါ။ က်မတိုု.ဆီမွာ Over used injury လို.ေခၚပါတယ္။ 

အဲ သူမေလးက ေရာက္ကတဲက စမတ္က်က်ေလး ထိုုင္ျပီးေတာ့ အျပံဳးေလးနဲ. က်မကိုု နွဳတ္ဆက္ပါတယ္။ က်မက ေမးခြန္းတခုု စလိုုက္တာနဲ. သူမေလးက သြက္သြက္လက္လက္ေလးနဲ. ေျပာသြားလိုုက္တာ သူ.မရဲ့ ေရာဂါလကၡဏာ ဘယ္မွာ ဘယ္လို ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရင္ နာတယ္ဆိုုတာေတြက အစ။ သူမ မိခင္ကေတာ့ အေနာက္မွာ ထိုင္ျပီး အျပံဳးေလးနဲ. ၾကည့္ေနပါတယ္။ တခြန္းမွ ဝင္မေျပာ၊ ေထာက္မေပးရ။ 

သူမေလးတင္မကပါဘူး ဒီနိုုင္ငံမွာ က်မေတြ.ဖူးသမွ် ကေလး အမ်ားစုက သိပ္ေၾကာက္တတ္တာ၊ မေျပာရဲတာ မရွိၾကပါ။ အေရးေပၚဌာနမွာ လုပ္တုန္းကဆိုုရင္ လာသမွ် ကေလးငယ္ေလးေတြ စကားမပီကလာ ပီကလာနဲ. ဘယ္လိုုျဖစ္ျပီး ဘယ္လိုု ေခ်ာ္လဲတာ၊ ဘယ္နားမွာ နာတာ စတာေတြ ေျပာျပသြားတာေလးေတြ ၾကည့္ျပီး တခါတေလ က်မမွာ မျပံဳးဘဲ မေနနိုုင္။ ဗမာျပည္မွာ တုုန္းကေတာ့ ကေလးဆို ဆရာဝန္ေတြတာနဲ. ငိုုၾကတာ မ်ားပါတယ္။ သူတို. ဘာျဖစ္လုုိ. ဘယ္နားက နာတယ္ဆိုတာ ေျပာျပတယ္ဆိုုတာ က်မ တခါမွ မေတြ.ဖူးခဲ့ပါ။ အမွန္ ေျပာရရင္ေတာ့ က်မက ကေလးဆရာဝန္ မဟုုတ္သလို၊ ဒီေနရာမွာ က်မ အေတြ.အၾကံဳက နဲပါတယ္။

Dedicated to my Uni Friends

က်မတို. ၁၀တန္းေအာင္ျပီးေတာ့ တကၠသိုလ္ေတြ ဖြင့္ဖို. ၃နွစ္ ၃မိုး ေစာင့္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီ ၃နွစ္ အတြင္း ဂိုုက္လိုုက္လုုပ္လုိက္ Pharmacy company တခုနဲ. ေဆးလိုက္ေက်ာ္ျငာတာ လုပ္လိုက္၊ Library ေတြသြားျပီး နိုုင္ဂံျဂားဘဲ ထြက္ရေတာ့မလိုု လုုပ္လိုုက္နဲ. အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းခဲ့ရပါတယ္။ စိတ္ရွည္္ရွည္နဲ. ေစာင့္လိုု. ေနာက္ဆံုး ေဆးေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ အေပ်ာ္ဟာ ခုုထိ မေမ့နိုင္ပါ။ 

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အားမာန္ေတြ အျပည့္နဲ. ေက်ာင္းၾကီးဆီ ေျခတက္ သြားေတာ့ Fresher Welcome မွာ ေတြ.ရတာက ပထမနွစ္ရဲ့ စာသင္ေဆာင္ တဲပုတ္ၾကီးပါ။ အဲဒီတုန္းက Lecture Theatre မလံုေလာက္လို. ယာယီ ေဆာက္ထားတဲ့ အဲဒီ တဲပုတ္ထဲမွာ က်မတို.ရဲ့ ေဆးေက်ာင္း ခရီးကို စတင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါတင္မကပါဘူး က်မတို.နွစ္က စလို. အစိုးရ အေဆာင္ေတြလဲ မေပးေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ က်မတို.ေတြ စိတ္ဓါတ္မက်ခဲ့ပါ။ စိတ္ပ်က္မသြားခဲ့ၾကပါ။ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြဖြဲ.လို. အားမာန္ အျပည့္နဲ. စိတ္ညစ္စရာ တလွဲ. ေပ်ာ္စရာ တလွဲ. ေက်ာင္းခရီးကိုု စခဲ့ၾကပါတယ္။ ကေလးၾကီးေတြ ပီပီ (အဟြတ္ အဟြတ္)၊ မွားတာလဲရွိ မွန္တာလဲရွိ၊ ရယ္ရတဲ့ ေန. ေတြလဲရွိ၊ ငိုုရတာ ရန္ျဖစ္ရတာေတြလဲ ရွိေပါ့ ...

အမွတ္ရစရာ အခ်စ္ဆံုုး သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ.ရဲ့ စာေမးပြဲေတြနဲ. ကေဘာက္တိ ကေဘာက္ျခာ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ တခ်ိဳ. အမွတ္တရ ျပန္ေျပာရရင္ ..

Fathers Day

အနေႏၱာ အနႏၳ ငါးပါးထဲ အပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ မိဘေတြရဲ့ အေက်းဇူးဟာ ဆပ္မကုုန္ အလြန္မ်ားျပားလွပါတယ္။ ဇြန္ ၁၇-ရက္ေန. ဟာ ဖခင္မ်ားေန.ပါ။ အရင္တပတ္က ဒီက အဂၤလိပ္ သူငယ္ခ်င္း မိသားစုု တခုုဆီ သြားလည္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ စကားစပ္တုုန္း လူနာ အဘိုုးၾကီး တေယာက္ရဲ့ အိမ္ကိုု သူ.သားသမီးေတြက အတင္း ေရာင္းစားျပီး၊ ပိုုက္ဆံေတြ ခုိးသြားၾကတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပဖူးပါတယ္။ ပထမေတာ့ လူနာကိုု သူ.သားသမီးေတြက ေျပာတာေပါ့။ “အေဖ သားေတြ သမီးေတြနဲ.လာေန၊ အိမ္ကိုု ေရာင္းလိုုက္ေတာ့” ဆိုုျပီး။ အိမ္လဲေရာင္းျပီးေရာ ဖခင္ၾကီးကိုု ဘယ္သူမွ ေခၚမထားခ်င္ဘဲ အဂၤလန္ရဲ့ ထံုုးစံ အတိုုင္း ေဆးရံုုမွာ လာတင္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါကိုု က်မရဲ့ အဂၤလိပ္ သူငယ္ခ်င္းက ေဝဖန္တာက “အေဖကလဲ ဘယ္လိုု မိဘမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့လဲမွ မသိတာ သားသမီးေတြက ဒီလိုုမ်ိဳး ဆက္ဆံတာကိုု ခံရတာ” တဲ့။ က်မ အေနနဲ.ေတာ့ လက္မခံနိုုင္ပါ။ မိဘဟာ မိဘပဲ မိုု.လိုု. ဘယ္လိုုမိဘပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိဘလိုု.ဘဲ ဆက္ဆံသင့္ပါတယ္။

က်မတို. ေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့  အလြန္ ကံေကာင္းပါတယ္။ က်မ မိဘေတြက က်မတို.ကို အလြန္ အလိုုလိုုက္ျပီး ဆံုမရင္ ဘယ္ေတာ့မွ လက္ပါတယ္၊ ရိုုက္တယ္ဆိုုတာ မလုုပ္ခဲ့ပါ။ အေနာက္တိုုင္းမွာေတာ့ ကေလးငယ္ေတြကိုု လံုုးဝ လံုုးဝ မရိုုက္ရပါ။ ကေလးတေယာက္ အညိဳ အမဲေတြနဲ. ေဆးရံုုေရာက္လာလိုု.ကေတာ့ က်မတိုု.အားလံုုး ေခါင္းေျခာက္၊ Paper work ေတြ စံုုေနေအာင္ အလုုပ္ရွဳပ္ရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေနာက္ေျပာင္ျပီး ေျပာဘူးတာ မွတ္မိပါတယ္။ “ကေလးကိုု ငယ္တုုန္း စကား မတတ္ခင္ နာနာရိုုက္ ဆံုုးမထားမွတဲ့၊ ေတာ္ၾကာ ကေလးၾကီးလာလိုု. စကားေျပာတတ္တဲ့ အရြယ္ဆိုု သူ.ကိုု သြားတိုုင္ရင္ အဖမ္းခံေနရဦးမယ္”တဲ့။ 

US vs UK medical training (My own personal views)

အဂၤလန္ ေရာက္လာျပီးေတာ့ အလုုပ္ေတြ မလြယ္ေတာ့ က်မလဲ အလုုပ္က ရမွာ မဟုုတ္ပါဘူးထင္ျပီး၊ USMLE စဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်မက အရင္ ငယ္ထဲက အေမရိကကိုု သြားခ်င္တဲ့သူ။ ၁၀တန္းေအာင္တုုန္းကေတာင္ USIS (US embassy Library) ေန.စဥ္ သြားျပီး စာေတြဖတ္ စိတ္ကူးေတြယဥ္နဲ.၊ သိပ္ခင္ဖိုု.ေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အမ်ားၾကီး ရခဲ့ပါတယ္။ အဂၤလန္လာျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းက အမ်ိဳးသားက MRCP မွဆိုုတဲ့ အစြဲေၾကာင့္ သူနဲ.အတူ ကန္.လန္. ကန္.လန္. ပါလာခဲ့ရတာကိုုး။ ဒါနဲ. USMLE စဖတ္ေတာ့ STEP1 ကေတာ့ သိတဲ့ အတုုိင္း Basic Science ေတြ၊ Step 2 က Clinical ဆိုုေတာ့ Step 2 ကေန စျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဂၤလန္မွာ အလုုပ္စေတာ့ စာက်က္လဲ အေတာ္ပ်င္းသြားတာနဲ. စာဖတ္နွဳန္းလဲ ေတာ္ေတာ္ေနွးသြားခဲ့တာေပါ့။ ဒါေတာင္ USA California သြားလည္ျပီး၊ ေဆးရံုုေတြ အေၾကာင္းေလ့လာ၊ Residency လုုပ္ေနတဲ့ သူေတြနဲ. စကားလုုိက္ေျပာ ပညာယူခဲ့ပါေသးတယ္။

အခုု ဆက္ေျပာမွာက က်မ တဦးထဲရဲ့ အျမင္ျဖစ္ျပီး၊ မွားတေတြ အေျမာက္အမ်ားပါေၾကာင္းပါ ..

weekends

တပတ္လံုုး ေတာ္ေတာ္ အလုုပ္ ရွဳပ္ေနတာနဲ. ဘေလာဂ္ မေရးျဖစ္တာလဲ ၾကာသြားျပန္ပါျပီ။ မနက္ေစာေစာထ၊ အလုုပ္သြား။ တေနကုုန္ ျဗဳတ္စ ျဗင္းေတာင္း အလုုပ္ရွဳပ္။ တခါတေလ လူနာနဲ. ရန္ျဖစ္။ ျပန္လာရင္ ေမာျပီး ေစာေစာ အိပ္ရာဝင္နဲ.။ ဘာမွ မသိလုုိက္ေသးခင္ တပတ္က ကုုန္သြားျပန္ပါျပီ။ မေန.ကေတာင္ လူနာနဲ. ရန္ျဖစ္ခဲ့ရ ေသးတယ္ လူနာတေယာက္ ေဆးရံုုက မဆင္းခ်င္ေတာ့ Fits ရတယ္ (တက္ပါတယ္) ဆိုုျပီး ဆရာဝန္ သူနာျပဳေတြကိုု ညာေနတာ။ ေဆးရံုု အျပင္ဘက္ေတာ့ ေဆးလိပ္ထြက္ထြက္ ေသာက္နိုုင္တယ္။ သူနာျပဳ ဝင္လာျပီဆိုုရင္ တက္သလိုု လုုပ္ျပျပန္ေရာ။ လူနာတုိင္းကိုု Judgement မလုုပ္ဘဲ ကုုရမယ္ ဆိုုေပမယ့္ တခါတေလေတာ့ အေတာ္ စိတ္ပ်က္မိတာ အမွန္ပါဘဲ။ 


ဒီမွာက ကိုုယ့္ဘာသာကိုုယ္ ေနရတာဆိုုေတာ့ ပိတ္ရက္ စေန တနဂၤေႏြ လိုုမ်ိဳးမွာ တပတ္တာအတြက္ အိမ္ရွင္းတာေတြ၊ ေစ်းဝယ္၊ ဟင္းခ်က္ထားတာေတြ လုုပ္ရပါတယ္။ မလုုပ္ထားမိရင္ တပတ္လံုး စားစရာ မရွိ Take away နဲ. ညားတာမ်ားပါေရာ။ ညေနျပန္လာခ်ိန္ဆိုု ဟင္းခ်က္ဖိုု.က မလြယ္ေတာ့၊ ဗိုုက္က တဂြီဂြီျမည္ေနျပီ။ အရင္တပတ္က လန္ဒန္ေရာက္ေနေတာ့ ဘာမွ သိပ္မခ်က္နိုုင္ခဲ့၊ တပတ္လံုး ၾကက္ဥေက်ာ္၊ ပဲျပဳတ္ေက်ာ္၊ ထမင္းေက်ာ္ Macdonald နဲ. ညားလိုု ဒီေန.ေတာ့ လာမဲ့ အပတ္အတြက္ ၾကိဳၾကိဳတင္တင္ ေစ်းသြား ခ်က္ျပဳတ္ထားရပါဦးမယ္။

Life as a Foreign Doctor (4)

အဂၤလန္ေရာက္ျပီးေတာ့ Attachment လုပ္ေတာ့ အဂၤလန္ရဲ့ ေတာင္ပိုင္းမွာ သူတိုု. လူျဖဴေတြဘဲ အေနမ်ားတဲ့ ေနရာမွာေပါ့။ နိုုင္ငံျခားသား အလုုပ္လုုပ္ေနတာကို ရွားရွားပါးပါးဘဲ ေတြ.ရတတ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူတုုိ.ေျပာတဲ့ အဂၤလိပ္စကားကလဲ Fantastic တို. Excellent တိုု. အလြန္သံုုးေတာ့ သကိုုး။ ဘာလုုပ္လုုပ္ “Fantastic” ဥပမာ ေသြးေဖါက္ထားျပီးျပီ ေျပာလဲ "Fantastic"! Lunch Break သြားမယ္ခြင့္ေတာင္းလဲ “Fantastic”။ ကိုုယ္လဲ သူတိုု.နဲ.ေရာေရာင္ျပီးေတာ့ Cheers တိုု. Fantastic သြင္သြင္ေျပာလိုု. ဟုုတ္သည္ရွိ မဟုုတ္သည္ရွိ  ဂြိ။ 


တေန.မွာေတာ့ က်မကိုု ေဘာ့စ္က သူ.လူနာတေယာက္ကိုု MMSE (Memory test) လုုပ္ခိုုင္းပါတယ္။ အဲဒီမွာ Confused ျဖစ္ေနတဲ့ လူနာကို ေမးခြန္းေတြ ေမးရေတာ့တာေပါ့။ ဒီေန.ဘာေန.လဲ "Monday" (Wrong answer). Fantastic! ဘယ္ေနရာေရာက္ေနလဲသိလား "My home" (Wrong answer). Excellent! ေမးခြန္း ၃ခုု ေလာက္လဲ ေရာက္ေရာ လူနာက သူမသိတဲ့ ေမးခြန္းေတြလာေမးေနတာေရာ က်မရဲ့ Fantastics ေတြကိုု အလြန္ အျမင္ကပ္သြားတာေရာ ထင္ပါတယ္ “ငါ့ကိုုမ်ား ဘာမွ မသိဘူး ေအာက္ေမ့ေနလား။ ဒီလူတိုုင္းသိတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးျပီး ဘာ့ေၾကာင့္ Fantastic ေျပာေနတာတုုန္း” ထေအာ္ပါတယ္။ (ကလူ ကလူ လိပ္ျပာျပန္လာပါ။) အဲဒီထဲက က်မ Fantastic မသံုုးရဲေတာ့ပါ။ တျခားစကားလံုုး ေျပာင္းသံုုးတာေပါ့ေနာ ဒါမ်ား .. Wonderful ဟီးဟီး

Gary Barlow - Sing

I am going to admit I am not a royalist but Gary Barlow moves my heart again with this song. Every time, I hear this, my heart goes fluttering!

ဆရာဝန္ တေယာက္ရဲ့ ဘဝ

က်မ Liverpool Heart and Chest hospital or Cardiothoracic centre လိုု.ေခၚတဲ့ အဂၤလန္ရဲ. တတိယ အၾကီးဆံုုး နွလံုုးနဲ.အဆုုတ္ အထူးကုု ေဆးရံုုၾကီးမွာ ၂၀၁၀ တုုန္းက တာဝန္က်ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျမန္မာ ဆရာၾကီး တေယာက္ကိုု Clinical Tutor/CardioThoracic Surgeon အေနနဲ. ေတြ.ဆံုုခြင့္ရရပါတယ္။ က်မက နွလံုုးေဆးပညာဘက္မွာ၊ သူက နွလံုုး ခြဲစိတ္တာဆိုုေတာ့ တိုုက္ရိုုက္ေတာ့ သူနဲ. အလုုပ္ တြဲမလုုပ္ခဲ့ရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မွတ္မွတ္ရရ သူေျပာခဲ့တဲ့ စကားတခြန္းကိုုေတာ့ အခုုထိ မွတ္မိေနဆဲပါဘဲ။ တေန. က်မရဲ့ Study Leave အတြက္ သူ.ကိုု လက္မွတ္ သြားထိုုးခိုုင္းတုုန္း သူက “စာေတြလဲေရးေနာ္၊ Paper ေတြ ထြက္ေအာင္လုပ္၊ တုုိ.ျမန္မာဆရာဝန္ေတြ အလုုပ္ သိပ္က်ိဳးစားျပီး အဲဒီဘက္ အပိုုင္းမွာေတာ့ အလြန္ အားနည္းၾကတယ္” လိုု. သူက ဆံုုးမလာပါတယ္။

ေတြးမိသမွ်ရယ္

က်မ အလြန္ ယံုုၾကည္ ကိုုးကြယ္တဲ့ ဗုုဒၶဘုုရားရဲ့ ဆံုုးမမွဳအတိုုင္း သူမ်ားကိုု ခြင့္လႊတ္ နားလည္ေပးတတ္ဖိုု. က်မ အျမဲ က်ိဳးစား ေနထိုုင္ပါတယ္။ 

ၾကားလိုုက္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္က သတင္းေတြဟာ အခုုေတာ့ က်မစိတ္ကိုု ပူပန္ေစ၊ ညစ္ညဴးေစတာ အမွန္ပါဘဲ။ သတင္းေတြမွာ ဖတ္ရသလိုု နွစ္ဘက္လံုုးက မွားတယ္လုုိ.လဲ ျမင္မိပါတယ္။ ကနဦး ပထမဆံုုး ဝမ္နဲစရာ ျဖစ္ရပ္ကစလိုု. မတရားဘူး ဆိုုေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ကိုုယ္ကိုုယ္တုုိင္လဲ လူသတ္သမား ျဖစ္ခ်င္ရတယ္ ဆိုုတာေတာ့ က်မနားမလည္နိုုင္ပါ။ တေယာက္ေသာသူရဲ့ အမွားေၾကာင့္ တျခား ဘာသာတူ၊ လူမ်ိဳးတူ ေတြကိုု အမုုန္းပြားတာ လက္စားေခ်တာ က်မေတာ့ ဘယ္ေထာင့္က ၾကည့္ၾကည့္ အမွန္ျမင္လိုု. မရပါ။

Life as a Foreign doctor (3)

ဒီရက္ပိုုင္း လုုပ္စရာေတြ Assessments ေတြ မ်ားေနတာနဲ. စာေတာင္ မေရးျဖစ္တာ ၾကာသြားပါျပီ။ Stress နဲနဲ မ်ားသြားျပီး စာေရးဖိုု.လဲ ေခါင္းထဲက ဘာမွမထြက္ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ အခုုေတာ့ TV ေလးၾကည့္၊ ေကာ္ဖီေလးေသာက္ျပီး၊ ေအးေအးေဆးေဆး နားရင္း အရင္ ခ်န္လွပ္ထားတဲ့ ေနရာကေန စာဆက္ေရးလိုုက္ပါဦးမယ္။

ဒီအဂၤလန္မွာ အလုုပ္ေလွ်ာက္မယ္ ဆိုုေတာ့ က်မေရာက္ခါစတုုန္းကေတာ့ ေဆးရံုုတခုုစီကိုု သပ္သပ္စီ ေလွ်ာက္ရပါတယ္။ ကိုုယ္လိုုခ်င္တဲ့ အလုုပ္ကိုု BMJ လိုု၊ nhs jobs လိုု website ေတြမ်ိဳးမွာ ရွာျပီး ေဆးရံုုတခုုစီကိုု ေလွ်ာက္လႊာေတြ ပိုု.ရပါတယ္။ တခ်ိဳ.ဆိုု အဲဒီလိုုဘဲ ေလွ်ာက္တာ အေစာင္ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလွ်ာက္တာေတာင္ အလုုပ္မရေသး ဆိုုဘဲ။ က်မလဲ Plan B ေတြ၊ C ေတြလဲ ခ်တန္တာ ခ်လိုု.၊ ကိုုယ္နဲ. သင့္ေတာ္မယ့္ အလုုပ္မ်ဳိးလဲ ရွာေပါ့။ က်မကေတာ့ သူမ်ားေတြလိုု အလုုပ္ဘယ္နွစ္ခုု ေလွ်ာက္မယ္ ဆိုုတဲ့ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး။ တကယ္ ကိုုယ္နဲ. အဆင္ေျပမယ့္ အလုုပ္မ်ိဳးကိုု  ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာျပီး ေလွ်ာက္လႊာ တခုုဆိုု တခုု ေသေသခ်ာခ်ာ ျဖည့္ခဲ့ပါတယ္။ 

Train - Drive by

Sometimes, you just fall in love with a song straight away you heard it and before you know it, you just can't stop listening to it repeatedly! 

Now this stuck in my  head, can't get rid of it.

Training, Is it really that important?

ဒီေန. အလုုပ္မွာ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္က သူ.အေမအတြက္ အိမ္ကိုုလာတ့ဲ Carers ေတြနဲ. ပက္သက္ျပီး မေက်နပ္လိုု. က်မကိုု လာေျပာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ နဲနဲေလးထပ္ေျပာရင္ ဒီနိုုင္ငံမွာ အသက္ၾကီးတဲ့ လူနာေတြ အတြက္ အစိုုးရက ခန္းထားတဲ့ Carers ဆိုုတာေတြရွိပါတယ္။ သူတိုု.က အိမ္ကိုုသြား၊ အဖိုုး အဖြားေတြကိုု ေရခ်ိဳးေပး၊ အစားအေသာက္ျပင္ေပး၊ အိပ္ရာခင္းလဲေပး ဆိုုတာ မ်ိဳးေတြ လုုပ္ေပးရပါတယ္။ အဖိုုး အဖြား လူနာေတြရဲ့ လိုုအပ္ခ်က္ေပၚ မူတည္ျပီး တေန. အမ်ားဆံုုး ၄ေခါက္ထိ သြားေပးၾကပါတယ္။ 

က်မဆီလာေတြ.တဲ့ အမ်ိဳးသမီးက ေျပာတာက သူမမိခင္ၾကီးက လမ္းမေလွ်ာက္နုုိင္ေတာ့လိုု. Carers ေတြကလာျပီး ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲတာ လုုပ္ေပးရတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူ.အိမ္လာတဲ့ Carers ေတြက လူနာကိုု ဘယ္လုုိ မ ရမယ္ ေနရာေရႊ.ရမယ္ ဆိုုတာ Train မလုုပ္ထားဘူးတဲ့။ အဲဒီေတာ့ လူနာကိုု ေရခ်ိဳးေပးမယ္ဆိုုရင္ သမီးလုုပ္တဲ့ သူက လူနာကိုု အတင္းတြဲမ။ Carers ေတြက ေရပတ္တိုုက္ေပးတဲ့။ အဲဒီေတာ့ သမီးက မေက်နပ္ေတာ့ Complaint လုုပ္ျပီေပါ့။ ဒီနိုုင္ငံမွာ သားသမီးေတြက မိဘနဲ. အတူေနၾကတာ မဟုုတ္။ တျမိဳ.ထဲေနတာေတာင္ အေတာ္ရွားပါတယ္။ 

Life unexpected!

အားကစား ပြဲေတြ သြားတိုုင္း အျမဲ ျပင္ဆင္သြားရတာက ဒီအားကစားသမားေတြ ဘယ္လိုု ဒါဏ္ရာမ်ိဳး ရနိုု္င္လို.၊ ဘယ္လိုမ်ိဳး က်ဳိတင္ကာကြယ္မွဳေတြ လုုပ္ရမယ္။ ျဖစ္လာရင္ ဘယ္လို ကုၾက သယ္ထုုတ္ၾကမယ္ ဆိုုတာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘဝဆိုုတာ မေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ အရာေတြနွင့္ ျပည့္နွက္ေနတယ္ မဟုုတ္ပါလား။ ဘယ္လိုုပင္ က်ိဳတင္ကာ ျပင္ဆင္သြားေပမယ့္ တခါတေလ တကယ္ျဖစ္ေတာ့ ဘယ္လိုုမွ ထင္မထားတတ္ေသာ အရာမ်ားျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

က်မ ပထမဆံုုး အေတြ.အၾကံဳက ေမာ္ေတာ္ဆိုုင္ကယ္ ျပိဳင္ပြဲမွာပါ။ စဥ္းစားစရာမလို ေမာ္ေတာ္ဆိုုင္ကယ္ ျပိဳင္ပါတယ္ဆိုုမွေတာ့၊ လဲၾက ကြဲၾက က်ိဳးၾကတာ အဆန္းမဟုုတ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်မက ဆရာဝန္ေပါက္စ။ ျပိဳင္ပြဲမွာ လုုပ္အားေပးေတာ့ ရြတ္လိုုက္ရတဲ့ ဘုုရားစာေတြဆိုုတာ။ ဘယ္သူမွ ထိခိုုက္ဒါဏ္ရာ မရပါေစနဲ.၊ ရရင္လဲ က်မေစာင့္ေနတဲ့ ေနရာနဲ. ေဝးေဝးမွာဘဲ ျဖစ္ပါေစလိုု.ေပါ့ (ဟီး..)။ ဒီလိုုနဲ. ျပိဳင္ပြဲက ျပီးသြားေတာ့ က်မမွာ ဟူးခနဲ သက္ျပင္းခ်မယ္ ၾကံခါရွိေသး။ က်မတိုု.နားက ဘၾကီးတေယာက္ ပြဲၾကည့္စဥ္ကေန ရင္ပတ္ၾကီးကိုုင္ျပီး လဲၾကသြားပါေရာ။ အားလံုုးလဲ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာ။ က်မလဲ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာ (ေျပာေနစရာကိုု မလိုု)။ ပူေနတဲ့ရင္ကိုု လူမျမင္ေအာင္ ဖုုန္း။ သြားကူညီ စမ္းသပ္ေတာ့မွ ECG မွာ Heart attack (Ante STEMI) ျဖစ္ေနတာကိုု ေတြ.လိုုက္ရပါတယ္။ ေရွးဦးျပဳစုုနည္းနဲ. ကိုုယ္နုုိင္တာကိုုလုုပ္၊ ေဆးရံုုအျမန္ေခၚသြား။ ေနာက္မွသိရတာက ဒီဘၾကီးဟာ သူ.သား ျပိဳင္ပဲြမွာ ပထမရသြားတာကို အားေပးရင္း ရင္ခုုန္ဝမ္းသာ လြန္းအားၾကီးသြားျပီး Heart attack ရသြားတာ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

Life as a Foreign Doctor (2)

က်မတိုု. အဂၤလန္မွာ စာေမးပြဲ (PLAB) ေျဖမယ္ဆိုုေတာ့ လန္ဒန္မွာ က်ဴရွင္တက္ဖိုု. သြားေနရပါတယ္။ လန္ဒန္ရဲ့ ဘက္တန္လိုု. ေခၚတဲ့ ေနရာမွာေပါ့။ စာေမးပြဲ လာေျဖၾကတဲ့ ျမန္မာေတြ စုုျပီးေနျဖစ္တဲ့ ေနရာေလးမွာပါ။ အားလံုုးက စာေမးပြဲ Stress ရယ္၊ နိုုင္ငံရပ္ျခား မိဘ မိသားစုုေတြနဲ. ခြဲေနရတာရယ္ ေပါင္းျပီး တခါတေလ အလြန္ စိတ္ဖိစီးစရာေတြ မ်ားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တခ်ိဳ.လဲ အခ်င္းခ်င္း အားေပး ေစာင့္ေရွာက္ၾကျပီး သူငယ္ခ်င္း အရင္းၾကီးေတြ ျဖစ္သြားၾကသလိုု၊ တခ်ိဳ.က်ေတာ့လဲ နားလည္မွဳေတြလြဲ၊ မေခၚနိုုင္ မေျပာနုုိင္ ဆိုုတာေတြ ျဖစ္ၾကတာ အဆန္းကိုု မဟုုတ္ပါ။

က်မ အေနနဲ. ကံေကာင္းစြာ ဘက္တန္မွာ ခဏ ကေလးပဲ ဘာျပႆနာမွ မျဖစ္ လိုုက္ရဘဲ စာေမးပြဲျပီးသြားေတာ့၊ အသိ အသက္ ၈၀နီးနီး ရွိျပီျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္ အမ်ိဳးသမီးၾကီးနဲ. ၁လေလာက္ ခဏေလာက္ သြားေနရပါတယ္။ အဲဒီမွာတင္ အဂၤလိပ္ေတြရဲ့ Tradition ေတြ အေၾကာင္း သင္ယူ ရေတာ့တာပါဘဲ။ တျခား အဂၤလိပ္ေတြ ဘယ္လိုုေနတယ္ဆိုုတာ မသိေပမယ့္ Jean ကေတာ့ အလြန္ ေရွးဆန္ျပီး အသန္.ၾကိဳက္သူဆိုုေတာ့ မနက္ မိုုးလင္းတာနဲ. ေရခ်ိဳးပါတယ္။ က်မကိုုလဲ ခ်ိဳးခိုုင္းေတာ့ သူ.ကိုု NO မေျပာခ်င္ေတာ့၊ အားနာျပီး မနက္ ေစာေစာစီးစီး အဂၤလန္ရဲ့ ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအး ရာသီဥတုုမွာ ဂတ္ဂတ္ဂတ္ နဲ. မနက္တိုုင္း ေရခ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အေျဖမွန္ မရွိေသာ ပု စၦာမ်ား

ဒီ လူ.က်င့္ဝတ္ ဆရာဝန္ တေယာက္ရဲ့ က်င့္ဝတ္နဲ. ပက္သက္ျပီး တခ်ိဳ. ကိစၥေတြမွာ ဘယ္ဟာက မွန္တယ္၊ ဘယ္အရာက မွားတယ္ဆိုုတာ ေဝခြဲရ ဆံုုးျဖတ္ရ အလြန္ခက္ခဲ တတ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဒီနိုုင္ငံမွာ ဆရာဝန္ အလုုပ္ အတြက္ အလုုပ္ အင္တာဗ်ဴး သြားရင္လဲ မျဖစ္မေန အေမးခံရ တတ္ပါတယ္။ ဥပမာ ေျပာျပစရာေတြက မကုုန္နိုုင္ မဆံုုးနိုုင္၊ ဒုုနဲ. ေဒးပါ။ 

အင္တာဗ်ဴးမွာ အေမးမ်ားတတ္တာေတြကေတာ့ “မင္းရဲ့ ေဘာ့စ္ ဆရာၾကီးက အရက္နံ. တေထာင္းေထာင္းနဲ. ခြဲခန္းထဲမွာ လူနာ ခြဲမလုုိ. လုုပ္ေနရင္ မင္းအေနနဲ. ဘယ္လိုု လုုပ္မလဲ” ဒါက်မ ဒီနိုုင္ငံမွာ ပထမဆံုုး အလုုပ္ အင္တာဗ်ဴးမွာ တကယ္ အေမးခံခဲ့ရတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ တျခား အလြန္ အေမးမ်ားတတ္တဲ့ ေမးခြန္းတခုုကလဲ “လူနာက တကယ္လိုု.မ်ား (မေျပာေကာင္း ေျပာေကာင္း ေပါ့ေနာ္) သူ.ရဲ့ နွလံုုးခုုန္ ရုုတ္တရက္ ရပ္သြားရင္ နွလံုုးျပန္စတဲ့ Resuscitation ေတြ လုုပ္ေပးေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာဝန္ တေယာက္ရဲ့ အျမင္အရ ဒါဟာ မသင့္ေတာ္ဘူး။ ဘယ္လုုိ ေျဖရွင္း ၾကမလဲ။ (ဥပမာ အသက္ၾကီးၾကီး လူနာ၊ တျခားေရာဂါေပါင္း စံုုေနရင္ ဘယ္လိုု resuscitation လုုပ္လုုပ္ ဒီလူနာဟာ ျပန္ရွင္မွာ မဟုုတ္ပါ။ ေတာ္ၾကာ နွလံုုးေတာ့ ျပန္ခုုန္လာျပီး စက္နဲ. အသက္ရွဴထားရတာမ်ိဳး မေသမရွင္ ျဖစ္ေနရင္ ပိုုလိုု.အခက္ေရာက္ တတ္ပါတယ္)”

Cricket !!

England Vs West Indies (Lords Cricket ground)

က်မ ျမန္မာျပည္မွာ တုုန္းကေတာ့ တခါမွ Cricket အေၾကာင္းေျပာသံ မၾကားမိခဲ့ပါ။ ဒီအဂၤလန္ေရာက္မွ ခရစ္ကက္ဆိုုတာ အေတာ္ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္တဲ့ အားကစား တခုုမွန္း သိလာခဲ့ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အႏၵိယနဲ. ပါကစၥတန္တိုု.ၾကားမွလဲ အေတာ္ ေရပန္းစားတဲ့ ကစားနည္းပါ။ ဒီတပတ္ အဂၤလန္နဲ. West Indies အသင္းတုုိ.၊ လန္ဒန္က Lord's Cricket Ground မွာ ကစားေတာ့ က်မလဲ ဆရာဝန္ တေယာက္အေနနဲ. သြားဖိုု. အေၾကာင္းဖန္ လာပါတယ္။ Cricket အေၾကာင္းဆိုုတာ ဘာဆိုုဘာမွ မသိေတာ့ က်မစိတ္ထဲမွာေတာ့ “အင္း အားကစားသမား တေယာက္ေယာက္ Cricket ေဘာလံုုး မ်က္နွာတိုု. နွာေခါင္းတိုု.မွန္မွ၊ နိုု.မဟုုတ္လိုု.ေတာ့ ဘာမွ အလုုပ္မရွိေလာက္ပါဘူး။” ဆိုုတဲ့ အေတြးနဲ. ခ်ီတက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ထင္တဲ့အတိုုင္း ဘာမွ အလုုပ္မရွိ။ ဘယ္သူမွ ထိခိုုက္ဒါဏ္ရာ မရခဲ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ က်မအေနနဲ့ေတာ့ ဒီ Cricket အားကစား အေၾကာင္းကိုုေတာ့ အမ်ားၾကီးသိလာ ဗဟုုသုုတ ရလာခဲ့ပါတယ္။

Cricket ဆိုုတာ တကယ္ေတာ့ ခုုနွစ္ ၁၇၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ထဲက အဂၤလန္မွာ စျပီး ကစားခဲ့ၾကတာ ဆိုုဘဲ။ အဲဒီ အခ်ိန္တုုန္းကေတာ့ အဂၤလန္ရဲ. မင္းညီမင္းသား “Royal” ေတြဘဲ ကစားၾကတာတဲ့။ ေနာက္ အရမ္းေပၚျပဴလာျဖစ္လာေတာ့ လူေတြ အမ်ားၾကီး လာၾကည့္ၾက။ လာအားေပးၾကေတာ့ ဒီ အထက္တန္းလႊား မင္းညီမင္းသားေတြက သူတိုု.ကစားတာကိုု သာမန္လူေတြ လာၾကည့္ရေကာင္းလား လုုိ. စျပီး မေက်မနပ္ ျဖစ္လာၾကသတဲ့။ 

Life as a Foreign doctor

က်မတိုု.လိုု နိုုင္ငံရပ္ျခား ေရာက္ေနတဲ့ ဆရာဝန္ေတြ အတြက္ “ဘာေၾကာင့္ ကိုုယ့္နိုုင္ငံေတာ္ကိုု အလုုပ္အေကၽြးမျပဳဘဲ နိုုင္ငံရပ္ျခား ေရာက္ေနရလဲ” ေျပာတဲ့သူကလဲ ေျပာၾကပါလိမ့္မယ္။ အျပစ္တင္ ေဝဖန္သူေတြကလဲ ေဝဖန္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ သူတပါး တိုုင္းျပည္မွာ ေနခ်င္ပါ့မလဲေလ။ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရျခားေျမျခားမွာ အဆင္ေျပသလိုု ေနထိုု္င္ေနၾကေပမယ့္ အားလံုုးက ကိုုယ့္ရဲ့ ေမြးရပ္ အမိျပည္ကိုုေတာ့ မၾကာခဏ လြမ္းမိၾက ျပန္လာခ်င္ၾက တာပါဘဲ။ ကဲ အဲဒီ နိုုင္ငံဗ်ဴဟာ နည္းပညာေတြ က်မလဲ မေျပာတတ္ မေျပာခ်င္ေတာ့၊ အသာေဘးမွာ ခဏထား လိုုက္ပါမယ္။ ဒီစာ ေရးျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းက အငယ္တန္းက အသိ သူငယ္ခ်င္း ဆရာဝန္ေလးေတြ မၾကာခဏ အီးေမး ပိုု.ျပီး ဒီနိုုင္ငံ အေၾကာင္းေမးတုုန္းက တတ္နိင္သေလာက္ တေယာက္ခ်င္းဆီ ျပန္ေပမယ့္ အေသးစိတ္ေတာ့ မေရးနိုုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီတခါေတာ့ ဒီမွာ က်မတိုု.လဲ ေအာင္ျမင္မွဳ မရခင္ ဘယ္ေလာက္ အခက္အခဲေတြနဲ. ရုုန္းကန္ရတယ္ ဆိုုတာ ျမန္မာလိုု ေရးခ်င္လာလုုိ.ပါ။ ျမန္မာလုုိ စာရိုုက္တာလဲ နဲနဲ ျမန္လာျပီဆိုုေတာ့ ... အဟဲ

Rugby games

ရႊံ.ထဲက အခ်ိန္ေတြ

အေမရိကန္ ေဘာလံုုးလိုု. တမ်ိဳးေခၚတဲ့ RUGBY ဆိုုတဲ့ ကစားနည္းဟာ က်မတိုု. ျမန္မာ နိုုင္ငံမွာေတာ့ သိပ္ေခတ္မစား ခဲ့ပါဘူး။ အခုု အားကစားပဲြေတြနဲ. ပက္သက္ျပီး အလုုပ္ေတြ လုုပ္ရေတာ့ အားကစားပြဲေပါင္း မ်ားစြာ သြားရေတာ့မွ ဒီအားကစားနည္း အေၾကာင္းလဲ က်မ အခုု ေတာ္ေတာ္ သိလာရပါတယ္။ ပထမေတာ့ TV မွာၾကည့္ျပီး အမ်ိဳးသားက ဒီလိုု အားကစားပြဲ မ်ိဳးေတာ့ အလုုပ္သြား မလုုပ္ပါနဲ.၊ သူတုုိ.ၾကည့္ရတာ ထိခိုုက္ ဒဏ္ရာ အေတာ္ရမဲ့ပံုုၾကီး ေျပာပါေသးတယ္။ ေနာက္ေရွာင္မရ သြားရတဲ့ အခါက်ေတာ့မွ က်မအေနနဲ.ေတာ့ အေတာ္ စိတ္ဝင္စားစရာ အားကစားပြဲ တခုုလိုု. ထင္ပါတယ္။

ဒီကစားနည္းရဲ. အေျခခံကေတာ့ ငယ္က ထုုတ္စီးတိုုးကစား သလိုု တဖက္အသင္းရဲ. အတားအဆီး ေတြကိုု ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး၊ ေဘာလံုုးကိုု တဖက္ဂိုုးစည္းကိုု ေက်ာ္ေအာင္ သယ္ေျပးျပီး၊ အမွတ္ေတြ Score လုုပ္နိုုင္ေအာင္ က်ိဳးစားရပါတယ္။ အဲဒီလိုု ေဘာလံုုး တဖက္စည္းကိုု ေရာက္သြားတိုုင္း အပိုုအမွတ္အေနနဲ. ေဘာလံုုးကိုု ဂိုုလ္းတိုုင္ထဲ ဝင္ေအာင္ အသင္းသား တေယာက္က ကန္ရပါတယ္။ ဝင္ရင္ ၂ မွတ္ပိုုရပါတယ္။ အေရးၾကီးတဲ့ စည္းကမ္းတခုုက ေဘာလံုုးကိုု ေဘးတိုုက္ပဲ အခ်င္းခ်င္း လွမ္းျပစ္ေပးလိုု. ရပါတယ္။ အေရွ.ကိုု မျပစ္ရပါ၊ လူနဲ.ပဲ အတူ သယ္ေျပးရပါတယ္။ တဘက္အသင္းက လူေတြကေတာ့ ငယ္ကေျပာတဲ့ ဝက္သက္သလိုု ေဘာလံုုးသယ္ေျပးလာတဲ့ သူကိုု အသားကုုန္ ဝင္တိုုက္ ဝင္လံုုး ေဘာလံုုးကိုု ဝင္လုုၾကတာပါပဲ။ အဲဒီေတာ့လဲ ကြဲၾက ျပဲၾက၊ အဆစ္ေတြ လဲြၾကရယ္ေပါ့။ 

Remedial medicine

က်မ အေနနဲ. အဂၤလိပ္ ေဆးေက်ာင္းကေန ဆရာဝန္ျဖစ္လာတာ ဆိုုေတာ့ ေယဘံုုယ် ေျပာရရင္ေတာ့ အဂၤလိပ္ ေဆးဝါးနဲ.ဘဲ လူနာကိုု ကုုသပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခါတရံ ေရွးထံုုးတန္းစဥ္လာ ကုုထံုး၊ တိုင္းရင္းေဆးမွ ဆိုုတဲ့ လူနာ တခ်ိဳ.နဲ.လဲ မျဖစ္မေန ၾကံဳရတတ္ပါတယ္။ ျမန္မာနိုုင္ငံမွာေတာ့ လူနာနဲ. အတင္း ခံမျငင္းဘဲ “တိုုင္းရင္းေဆးလဲေသာက္ အဂၤလိပ္ေဆးလဲ ေသာက္ေပါ့” လိုု.ေျပာလိုု.ရေပမယ့္ ဒီအဂၤလန္မွာေတာ့ အဂၤလိပ္ၾကီး တေယာက္ကေန တိုုင္းရင္းေဆးၾကီး ကိုုင္လာျပီး ငါကိုု ဒါညႊန္းေပး (Prescribe) ပါ ဆိုုရင္ေတာ့ ခက္သားလားပါဘဲ။ ဒါေရးျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ မေန.က အလုုပ္မွာ နွလံုုးအဆိုု.ရွင္တခုု မလံုုတဲ့ အတြက္ နွလံုုးခြဲစိတ္ဖိုု. ေစာင့္ေနတဲ့ လူနာတေယာက္က နွလံုုးကုုဆရာဝန္က သုုေတသနေပါင္းမ်ားစြာကိုု ညႊန္းျပီးေပးထားတဲ့ ေဆးကိုု မေသာက္ခ်င္ဘူး။ က်မတခါမွ မၾကားဖူးတဲ့ အဂၤလိပ္ တိုုင္းရင္းေဆး ေခၚမလား remedial medicine တခုုကိုုဘဲ Prescribe လုုပ္ေပးပါ ဆိုုလိုု. က်မမွာ အေတာ္ေျဖရွင္း ယူခဲ့ရပါတယ္။

အဲဒီလိုု ေျပာေတာ့ က်မကိုု တိုုင္းရင္းေဆး လံုုးဝ အယံုုအၾကည္ မရွိဘူးလား ဆိုုရင္ .. မွားပါတယ္။ က်မကိုုယ္တိုုင္ သံုုးခဲ့ဘူးတာ တခ်ိဳ.လဲ ရွိလိုု. တခ်ိဳ. ရိုုးရာ ကုုထံုုးေတြကိုု က်မ ယံုုၾကည္ပါတယ္။ ဥပမာ က်မငယ္ငယ္တုုန္းက လက္ေခ်ာင္းမွာ ၾကြက္နိုု.ေလးေပါက္တုုန္းက ေဖေဖ့ လူနာ တေယာက္က ေပးသြားတဲ. ျမန္.မာ့ ေရွးထံုုးနဲ. ေမေမက ေန.စဥ္ “ဇြန္းပူေလးနဲ. ကပ္ေပး”တာ လံုုးဝ ေပ်ာက္သြားျပီး က်မလက္ေပၚ ခြဲစိတ္ဓါး ရမဲ့ အေျခအေနမွ လြတ္ေျမာက္ဖူးပါတယ္။

Under Performance Syndrome

အားကစား သမားေတြမွာ က်မတိုု.ေျပာတဲ့ Unexplained Underperformance Syndrome ဆိုုတာ ရွိပါတယ္။ သူတိုု.ေတြ ေလ့က်င့္တာမ်ားလြန္းျပီး ခႏၱာကိုုယ္က မခံနိုု္င္ေတာ့ဘဲ သူတိုု.ရဲ. လုုပ္ေဆာင္နိုုင္မွဳ စြမ္းရည္ေတြ သိသိသာသာ က်ဆင္းလာပါတာကိုု ေခၚတာပါ။ ကုုနည္းကေတာ့ ခႏၱာကိုုယ္ ျပန္လည္သန္စြမ္းလာေအာင္ လံုုေလာက္တဲ့ အနားယူမွဳေတြ လုုပ္ေပးရပါတယ္။ 

က်မ အခုုေျပာခ်င္တာက အားကစားသမားေတြနဲ. ပက္သက္လိုု.ရယ္ မဟုုတ္ပါဘူး။ လူသားအားလံုုးမွာလဲ လုုိအပ္တဲ့ အနားယူမွဳဆိုုတာ ရွိသင့္ပါတယ္။ နိုု.မဟုုတ္ရင္ ေန.စဥ္ အိပ္ေရးမဝ ခႏၱာကိုုယ္ နြမ္းနယ္ျပီး စိတ္မေပ်ာ္မရႊင္ စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းတာေတြ ရွိလာနိုုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီနိုုင္ငံမ်ာေတာ့ တနွစ္ကိုု ၃၂ ရက္ (စေန တနဂၤေႏြ မပါဘဲ) ေဟာလီးေဒး ယူဖိုု.ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ က်မတိုု. ျမန္မာနိုုင္ငံမွာ တုုန္းကေတာ့ နားရမယ္မွန္း မသိ၊ ေဟာလီးေဒးဆိုုတာလဲ မရွိ၊ ပင္ပန္းရမွန္းလဲ မသိခဲ့ပါ။ ဒီနိုုင္ငံေရာက္ျပီးမွ သူတိုု.က ေဟာလီးေဒးဆိုုေတာ့ ကိုုယ္လဲ လိုုက္ ေဟာလီးေဒးျပီး အခုုေတာ့ က်မလဲ အလြန္ကိုု ပင္ပန္းတတ္၊ ညည္းျငဴတတ္လာပါျပီ။ ေကာင္းတဲ့ ေျပာင္းလဲမွဳလိုု.ေတာ့ က်မ မထင္ပါ။ 

Korean Bibimbap

လုပ္စားျဖစ္တဲ့ ကိုုးရီးယား ထမင္းသုပ္

ဒီစာေလးကိုု ဘာမွမေရးခင္ အရင္ဆံုုး သတိေပးခ်င္တာက က်မ ဘယ္တုုန္းကမွ ဟင္းခ်က္မေကာင္း သလိုု ဝါသနာလဲ သိပ္မပါပါ။ ငယ္ကထဲက အိမ္မွာ မိဘကိုု ကူရင္း နဲနဲပါးပါး ခ်က္တတ္ ျပဳတ္တတ္ေပမယ့္ ဘယ္တုုန္းကမွ ထမင္းစား သိပ္မမက္ခဲ့ဘဲ၊ ျဖစ္သလိုုပဲ စားတတ္သူဆိုုေတာ့ အခ်က္ သိပ္မေကာင္းတာ အဆန္းေတာ့ မဟုုတ္ပါ။ 

ဒီနိုုင္ငံေရာက္ေတာ့ တေယာက္ထဲ ေနတုုန္းကဆိုု ပိုုေတာင္ဆိုုးေသး။ အခ်က္ျပင္းတာနဲ. McDonald, Fish and Chips ... စံုုစိနဖာ ေတြ.ရာ ဝယ္စားရင္စား၊ မစားရင္ အိမ္မွာ ၅မိနစ္နဲ. လုုပ္လိုု.ရတဲ့ အိမ္လုုပ္ အလြယ္ ဆီခ်က္၊ ဒါမွမဟုုတ္ ရွိတာ ဆြဲသုုပ္၊ ဒါမွမဟုုတ္ ငံျပာရည္ေက်ာ္ ထမင္းနဲ. ၾကက္ဥေက်ာ္နယ္စား၊ ဒါမွမဟုုတ္ မားမား ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထဲ ရွိတဲ့ အသီးအရြက္ ျပစ္ထဲ့ျပီး စားခဲ့တာပါဘဲ။ အခုု အမ်ိဳးသားနဲ. တူနွစ္ကိုုယ္ တတိုုင္းျပည္ လုုပ္ရတဲ့ အခါၾကေတာ့ အစားမက္တဲ့ သူ.ေၾကာင့္ အိမ္မွာ ေတာ္ေတာ္ ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ မခ်က္လိုု.လဲ မရ။ က်မ အမ်ိဳးသားက အလုုပ္ကျပန္လာရင္ မိန္းမကိုု အရင္ နွဳတ္ဆက္ဖိုု.ထက္ မီးဖိုုထဲဝင္ အုုိးအရင္ သြားလွန္ ၾကည့္တတ္တာကိုုး။ 

Herman German Friendship cake

ဒီေန. အလုုပ္မွာ က်မရဲ. ေဘာ့စ္က “ခိုုင္ေရ နင့္အတြက္ ငါလက္ေဆာင္ ယူလာတယ္” ဆိုုျပီး ပလတ္စတစ္ဘူးေလးနဲ. အျမဳွပ္ေတြထေနတဲ့ အေရျပစ္ျပစ္ေတြ ယူလာေပးပါတယ္။ စာရြက္ေလး တရြက္လဲ ပါပါေသးတယ္။ ေရးထားတာက “ငါ့ နာမည္ ဟာမန္ လုုိ.ေခၚပါတယ္။ ငါဟာ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ ဖုုတ္ရတဲ့ ကိတ္ပါ။ ငါ့ကိုု ေရခဲေသတၱာထဲ မထဲ့သိမ္းပါနဲ.။ ဒါဆိုု ငါေသသြားလိမ့္မယ္။ ” အစခ်ည္ျပီး ..... ၁၀ရက္တိတိ ပဝါေလးနဲ. အုုပ္သိမ္းထားခိုု္င္းျပီး ၁၀ရက္ျပည့္တဲ့ေန.မွာ ထဲ့ခိုုင္းတဲ့ တစာပလာေတြ ထပ္ေပါင္းထည့္၊ ေလးပံုုခြဲ၊ တစ္ပံုုကိုု အိမ္မွာ ကိတ္မုုန္.ဖုုတ္၊ က်န္တဲ့ ၃ပံုု ကိုု ကိုုယ့္ရဲ. သူငယ္ခ်င္းေတြ ထပ္ေဝေပးရပါမယ္။ 

က်မရဲ. ေဘာ့စ္က ဒီနိုုင္ငံမွာ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္ျပီး ထက္လိုု. နာမည္လဲ ၾကီးပါတယ္။ နာမည္ၾကီးတယ္ဆိုု ေကာင္းတာေရာ မေကာင္းတာေရာပါ။ သူကိုုယ္တိုုင္က အလြန္စိတ္ျမန္၊ ထက္တဲ့သူဆိုုေတာ့၊ နဲနဲ အမွားလုုပ္တာနဲ. လူေရွ.သူေရွ. မေရွာင္ ေအာ္တတ္ ဆဲတတ္ပါတယ္။ သူတိုု.ကိုုယ္ သူတိုု. နိုုင္ငံၾကီးသားပါလိုု. သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဒီအဂၤလိပ္ လူမ်ိဳးေတြက ေတာ့ အဲဒီလိုု ေအာ္တာ ေျပာတာေတြနဲ. သိပ္မရင္းနွီးေတာ့ သူ.ကိုု အေတာ္ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ က်မကေတာ့ .. အဟဲ ... ျမန္မာျပည္က လာတာဘဲဟာ။ ဒီလိုုေအာ္ခံရတာမ်ား .. အဆန္းလားေပါ့။ ျမန္မာျပည္ ေဆးေက်ာင္းတုုန္းကဆိုု “ဟဲ့ ေကာင္မေတြ။ ပဲျပဳတ္သည္မေတြ” နဲ. ဆရာ ဆရာမေတြရဲ. ေစတနာ ေဒါသနဲ. အဆူခံ အဆဲခံရတာမ်ား ရစရာကိုု မရွိ။ 

Las Vegas

Dancing water; one of the famous attractions of vegas

အေမရိက သြားတုုန္းက လက္က်န္ ဓါတ္ပံုုေလးေတြပါ။ ပထမ LA နဲ. University Studio မွာ လည္ျပီးေတာ့ ဦးေလးက ကမၻာ့ ေလာင္းကစား ျမိဳ.ေတာ္ၾကီး Las Vegas ကိုု လိုုက္ပိုု.ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေျပာစမတ္ ျပဳရေလာက္ေအာင္လဲ မီးေတြက ထိန္ထိန္လင္း၊ အံမခန္းဘြယ္ နန္းေတာ္ၾကီးေတြ အလား ေဆာက္ထားတဲ့ ဟိုုတယ္ေတြကလဲ ေျမာက္မ်ားစြာ ေတြ.ခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာနာမည္နဲ. မႏၱေလး ဟိုုတယ္ၾကီးေတာင္ ေတြ.ခဲ့ရပါေသးတယ္။ တခုုပဲ ေျပာခ်င္တာက သူတုုိ.က ကိုုယ့္ရဲ့မူပိုုင္ရယ္လုုိ. မဟုုတ္ပဲ ကမၻာ့နာမည္ေက်ာ္ ေနရာေတြကိုု အတုုခုုိးျပီး ေဆာက္ထားတာေတြ မ်ားပါတယ္။ ဥပမာ အီဖယ္တာဝါ လိုုမ်ိဳးေပါ့။


သြားခဲ့တာလဲ ၾကာပါျပီ။ ဒီလိုုျပန္ေရးျဖစ္မယ္လဲ မထင္ထားေတာ့ ဘာမွ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ မမွတ္မိတာေတြထဲကမွ မွတ္မိတာ တခုုကေတာ့ စားခဲ့တဲ့ ဟိုုတယ္ရဲ. ဘူေဖးက အလြန္ၾကီးျပီး စံုုလြန္းတာပါဘဲ။ တခါတေလ ကိုုယ္ထိုုင္ေနတဲ့ စားပြဲကိုုေတာင္ လမ္းေပ်ာက္ ရေလာက္ေအာင္ အထိပါ။ က်မက ဦးၾကီးထဲ့ေပးတဲ့ Steak ေတြ အသားကုုန္ တြယ္ေနခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသားက ေခါက္ဆဲြေက်ာ္နဲ. ေကာ္ျပန္.ေက်ာ္ စားေနလိုု. မေက်မနပ္ သူနဲ. ပြစိ ပြစိ ျဖစ္ခဲ့ ရပါသးတယ္။

Dentist! Dentist!!

က်မ အဂၤလန္ေရာက္ေတာ့ ပထမဆံုုး အလုုပ္လုုပ္ရတာက အဂၤလန္ရဲ. ကၽြန္းေပၚက ျမိဳ.ကေလး တစ္ခုုမွာပါ။ ပထမဆံုုး အလုုပ္ဆိုုေတာ့ သိပ္ဂ်ီးကၽြတ္မမ်ားနိုုင္ဘဲ ပိုု.တဲ့ဆီ၊ ရတဲ့အလုုပ္နဲ. စခဲ့ရတာေပါ့။ အေတြ.အၾကံဳသစ္ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြနဲ. အလုုပ္က အလြန္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္း၊ စိတ္ဝင္စားဖိုု. ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီမွာဘဲ က်မငယ္ငယ္ထဲက အလြန္ ဒုုကၡေပးတတ္တဲ့ က်မရဲ. သြားျပႆနာက စလာပါတယ္။ စစခ်င္း သတိထားမိတာက သြားမွာ အေပါက္ကေလး တခုုကိုု လွ်ာနဲ. စမ္းမိတာပါ။ ဒါနဲ. “အခ်ိန္မွီခ်ဳပ္ အစုုတ္ သက္သာ” ရေအာင္ သြားဆရာဝန္ကိုု စံုုစမ္းရပါတယ္။ ပထမေတာ့ အစိုုးရက ဖြင့္တဲ့ သြားဆရာဝန္ေပါ့။ ဖုုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ ပထမဆံုုးေမးတဲ့ ေမးခြန္းက “နာေနလားတဲ့”။ မွန္တာေျပာေတာ့ “နာေတာ့မနာေသးဘူး။ အေပါက္ျဖစ္ေနလိုု.ပါ” ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ Receptionist ေလးက တဖက္က ျပန္ေျပာတာက မနာရင္ ပံုုမွန္ Appointment ယူပါတဲ့။ “OK” ဆိုုေတာ့ ပံုုမွန္ ေစာင့္ခ်ိန္ (waiting list) က ၁၈-လ တဲ့။  .... ဂိန္ ....

Have you smiled yet?

တေလာက မ်က္မွန္ ပါဝါ စစ္ေတာ့ စစ္ေပးတဲ့ Optician က က်မမွာ ပံုုမွန္မဟုုတ္တာ နဲနဲေတြ.တယ္ ဆိုုျပီး က်မကိုု မ်က္စိေဆးရံုုကို လႊဲလိုုက္ပါတယ္။ က်မကိုု ေဆးရံုုကိုု လႊဲမယ္ဆိုုတာလဲ ၾကိဳမေျပာေတာ့ ခ်ိန္းတဲ့ စာေရာက္လာေတာ့မွ က်မလဲ အံ့ေတြၾသျပီး ဘာမ်ားျဖစ္လဲ ဆိုုျပီး ေဆးရံုုကို သြားရပါတယ္။ 

ေရာက္သြားေတာ့ အစိုုးရ (NHS) ေဆးရံုုေတြရဲ့ ထံုုးစံအတိုင္း လူတိုုင္း အလုုပ္ေတြမ်ားျပီး ရွဳပ္ရွက္ခက္ ေနတာ ေတြ.ရပါတယ္။ က်မရဲ့ Appointment က ညေန ၆နာရီမွဆိုုေတာ့ သူတိုု. အလုုပ္ျပီးခါနီး ေနာက္ဆံုုး လိုု.ထင္ရတာပါဘဲ။ ကားမေမာင္းလာပါနဲ. ဆိုုလုုိ. လိုုက္ပိုု.ေပးတဲ အမ်ိဳးသားနဲ. ထိုုင္ေလေပါျပီး ကိုုယ္အလွဲ.ေရာက္ဖိုု. စိတ္ရွည္ရွည္နဲ. ေစာင့္ေပါ့။ ပထမေတာ့ ခ်ိန္းတာ သြားသင့္ မသြားသင့္ ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ လႊဲတာမွန္းလဲ မသိ၊ မ်က္စိဆိုုတာ ကိုုယ္သိပ္နားလည္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ အပိုုင္းလဲ မဟုုတ္ေတာ့ သြားၾကည့္တာေပါ့ ဆိုျပီး ခ်ီတက္ သြားခဲ့ၾကတာပါ။