 |
| ရႊံ.ထဲက အခ်ိန္ေတြ |
အေမရိကန္ ေဘာလံုုးလိုု. တမ်ိဳးေခၚတဲ့ RUGBY ဆိုုတဲ့ ကစားနည္းဟာ က်မတိုု. ျမန္မာ နိုုင္ငံမွာေတာ့ သိပ္ေခတ္မစား ခဲ့ပါဘူး။ အခုု အားကစားပဲြေတြနဲ. ပက္သက္ျပီး အလုုပ္ေတြ လုုပ္ရေတာ့ အားကစားပြဲေပါင္း မ်ားစြာ သြားရေတာ့မွ ဒီအားကစားနည္း အေၾကာင္းလဲ က်မ အခုု ေတာ္ေတာ္ သိလာရပါတယ္။ ပထမေတာ့ TV မွာၾကည့္ျပီး အမ်ိဳးသားက ဒီလိုု အားကစားပြဲ မ်ိဳးေတာ့ အလုုပ္သြား မလုုပ္ပါနဲ.၊ သူတုုိ.ၾကည့္ရတာ ထိခိုုက္ ဒဏ္ရာ အေတာ္ရမဲ့ပံုုၾကီး ေျပာပါေသးတယ္။ ေနာက္ေရွာင္မရ သြားရတဲ့ အခါက်ေတာ့မွ က်မအေနနဲ.ေတာ့ အေတာ္ စိတ္ဝင္စားစရာ အားကစားပြဲ တခုုလိုု. ထင္ပါတယ္။
ဒီကစားနည္းရဲ. အေျခခံကေတာ့ ငယ္က ထုုတ္စီးတိုုးကစား သလိုု တဖက္အသင္းရဲ. အတားအဆီး ေတြကိုု ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး၊ ေဘာလံုုးကိုု တဖက္ဂိုုးစည္းကိုု ေက်ာ္ေအာင္ သယ္ေျပးျပီး၊ အမွတ္ေတြ Score လုုပ္နိုုင္ေအာင္ က်ိဳးစားရပါတယ္။ အဲဒီလိုု ေဘာလံုုး တဖက္စည္းကိုု ေရာက္သြားတိုုင္း အပိုုအမွတ္အေနနဲ. ေဘာလံုုးကိုု ဂိုုလ္းတိုုင္ထဲ ဝင္ေအာင္ အသင္းသား တေယာက္က ကန္ရပါတယ္။ ဝင္ရင္ ၂ မွတ္ပိုုရပါတယ္။ အေရးၾကီးတဲ့ စည္းကမ္းတခုုက ေဘာလံုုးကိုု ေဘးတိုုက္ပဲ အခ်င္းခ်င္း လွမ္းျပစ္ေပးလိုု. ရပါတယ္။ အေရွ.ကိုု မျပစ္ရပါ၊ လူနဲ.ပဲ အတူ သယ္ေျပးရပါတယ္။ တဘက္အသင္းက လူေတြကေတာ့ ငယ္ကေျပာတဲ့ ဝက္သက္သလိုု ေဘာလံုုးသယ္ေျပးလာတဲ့ သူကိုု အသားကုုန္ ဝင္တိုုက္ ဝင္လံုုး ေဘာလံုုးကိုု ဝင္လုုၾကတာပါပဲ။ အဲဒီေတာ့လဲ ကြဲၾက ျပဲၾက၊ အဆစ္ေတြ လဲြၾကရယ္ေပါ့။
ဆရာဝန္ တေယာက္ အေနနဲ.ေတာ့ ကြဲရင္ခ်ဳပ္၊ ေခါင္းေစာင့္မိျပီး ဒဏ္ရာ ရသူေတြကိုု အျမန္ စစ္ေဆး စမ္းသပ္ျပီး ဆက္ကစားနိုုင္မလား။ ေဆးရံုုပိုု.ရမလား ဆိုုတာေတြ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေပးရပါတယ္။ တခ်ိဳ. အားကစားသမား ေတြကေတာ့ ကြဲျပဲျပီး ေသြးထြက္ေနတာေတာင္ အလြန္ပဲ ဆက္ကစားခ်င္ေတာ့ ေသြးတိတ္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျခည္ေနွာင္ စည္ထုုတ္ေပးပါ။ ပြဲျပီးမွ ခ်ဳပ္ပါ ေတာင္းဆိုုၾကပါတယ္။ ေသြးထြက္ေနရင္ ကြင္းထဲ ျပန္မဝင္ရဘူး ဆိုုတဲ့ စည္းကမ္းက ရွိေတာ့ အေသအခ်ာ ခ်ည္ေနွာင္ေပးထားတဲ့ ပတ္တီးျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ. သြားေျပးကစားလိုုက္ ပတ္တီးက ေျပသြားျပီး ေသြးေတြ စည္းက်လာလိုု. အျပင္ေျပးထြက္လာ ပတ္တီးေတြထပ္စည္း ျပန္ေဆာ့လိုုက္နဲ.ပါပဲ။
တေနကုုန္ ရႊံ.ထဲ ဘြက္ထဲ ကြင္းထဲမွာေပမယ့္ သူတိုု.ရဲ. အနိုုင္မခံ အရွံဳးမေပး၊ အသင္းစိတ္ဓါတ္ အျပည့္နဲ. ကိုုယ္က်ိဳးမငဲ့ပဲ ကစားတာကိုု ၾကည့္ျပီး ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ ပြဲတခုုျပီးတိုုင္း “Doc, Thank you” ဆိုုတာေလးေတြနဲ.ပဲကိုု ေမာရက်ိဳး နပ္ေနတာပါပဲ။ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုလဲ တကယ္ အေရးပါတဲ့ အလုုပ္တခုုကိုု လုုပ္ေပးရသလိုု ခံစားရပါတယ္။ ေဆးရံုုမွာလိုု “ဆရာမရယ္ လက္ကိုု စကၠဴနဲ.သွ်မိလိုု (ပိစိေညာင့္ေတာင့္ မျမင္ရတဲ့ အနာေလးေတြ)၊ ဆရာမရယ္ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ နဲနဲ အားမရွိ သလိုုပဲ၊ ေခါင္းထဲက နဲနဲ နာေနသလုုိပဲ” ဆိုုတာမ်ိဳးေတြ သိပ္မေတြ.ရဘူးေပါ့ေနာ။
