ဒါနဲ. အခုရက္ပိုင္း Dan Brown ရဲ့ စာအုပ္ေတြ ျပန္ဖတ္ျပီး ငယ္က အလြန္ စြဲလန္းစြာ တအုုပ္မက်န္ ဖတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ မင္းသိႏၡရဲ့ စာအုပ္ေတြကိုုလဲ ျပန္သတိရမိပါတယ္။ Free Mason အသင္းၾကီး၊ လ်ွိဳ.ဝွက္အကၡ႐ာ သေကၤတေတြ၊ ပေရာ္ဖက္ဆာ ဆိ္တ္ဖြားရဲ့ ျပီးေတာ့လဲ ျပီးတာပါဘဲ ဆိုုတာေတြ၊ ကိုုမိုးသီးနဲ. ေသတၱာတိုရဲ့ စကားပံုဝွက္တာေတြ၊ ငယ္စဥ္ ဒါေတြဖတ္တုုန္းကေတာ့ ေတြးစရာ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္စရာေတြမွ အမ်ားၾကီးရယ္ပါ။
အခု Dan Brown ကို ဖတ္မိေတာ့လဲ ေတြးစရာ အမ်ားၾကီးကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ ပါတယ္။ Jesus ဘုရားသခင္၊ Pope ရဟန္းမင္းၾကီး၊ George Washinton တုိ.ပါမက်န္ ရည္ညႊန္းေရးထားတာေတာ့ တကယ္မ်ားလား၊ စာေရးဆရာရဲ့ စိတ္ကူယဥ္ေတြပဲလားဆိုုတာေတာင္ ခြဲမရျဖစ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဒီစာေရးဆရာ ဘယ္ေလာက္စာဖတ္ျပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဗဟုုသုုတ ၾကြယ္ဝတယ္ဆိုုတာ သူ.စာေတြ ဖတ္တာနဲ.ကို သိသာလြန္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုုးဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူ.ရဲ့ The Lost symbol ထဲမွာေတာ့ စိတ္ရဲ့ ခြန္အား စြမ္းအား ဆိုတာေတြ ေရးထားတာ တကယ္ကို ေတြးၾကည့္ စိတ္ကူယဥ္ၾကည့္စရာ ေတြျခည္းပါပဲ။
ငယ္စဥ္က ဂ်ဴးစာအုုပ္၊ ေဆာင္းပါးေတြ ရွားရွားပါးပါး ဖတ္ျပီးတိုုင္း ၾသ ဒီဆရာမ ေတာ္လုုိက္တာ အျမဲ ခ်ီးမြမ္းမိတာလဲ မွတ္မိတာပါဘဲ။
အခုုရက္ပိုုင္းေတာ့ အားရင္အားသလို John Grisham ရဲ့ တရားရံုုးနဲ. ဆိုုင္တဲ့ Legal Thriller ေတြ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ John Grisham က သူကိုုယ္တိုုင္က ေရွ.ေန ဆိုုေတာ့ သူ.ရဲ့ စာအုုပ္ေတြ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတာ အဆန္းေတာ့ သိပ္မဟုုတ္ပါ။ ဒီေတာ့ ေတြးမိတာ၊ ဆရာဝန္ထဲက စာေရးေကာင္းတဲ့ ဆရာဝန္ေတြကေန ေဆးနဲ.ပက္သက္တဲ့ ဝတၳဳေကာင္းေကာင္းေတြ ေရးနုုိင္ရင္ အရမ္းေကာင္းမွာဘဲလိုု.။ ေရးစရာအေၾကာင္းေတြလဲ အလြန္မ်ားမွာပါ။ TV မွာျပတဲ့ medical ဇတ္လမ္းေတြထက္ (House, Gray anatomy, ER, Scrub, Royal pain ...) ပိုုျပီး ယုုတၱိရွိေလာက္တဲ့ ဝတၳဳမ်ိဳးေလာက္ေပါ့ေနာ။ သူငယ္ခ်င္း အသိတေယာက္ကေတာ့ ညႊန္းထားပါတယ္။ Tess Gerritsen ရဲ. The Surgeon လိုု.ေခၚတဲ့ စာအုုပ္ကေတာ့ Forensics Meicine နဲ. ဆိုုင္ျပီး စိတ္ဝင္စားဆရာ ေကာင္းတယ္ဆိုပဲ။ ရွာျပီး ဖတ္ၾကည့္ရပါဦးမယ္။
အင္း က်မကိုုယ္တိုုင္ကေတာ့ စာလဲ ေကာင္းေကာင္း မေရးတတ္၊ စာဖတ္လဲ မနာ၊ ဗဟုုသုုတလဲ မၾကြယ္ဝေတာ့ .... ဟင္း ..... သက္ျပင္းရွည္ၾကီး ကုုိ မွဳတ္ထုုတ္လုုိက္ပါျပီ။
