ဒီ ဝက္ဆိုုက္ ကေလးျဖစ္တည္ေအာင္ တီေထာင္ ျပီဆိုုေတာ. ပထမဆံုုး မိဘနွစ္ပါး ကိုု သတိရစြာနဲ. သတင္းေပးျပီး ဖတ္ၾကည္. ေပးဖိုု.ေျပာ ရပါတယ္။ ေမေမ နဲ ေဖေဖ ဟာ ဟိုုး ငယ္ငယ္ ေလး ကစလိုု. ကၽြန္မတိုု. ေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္ကိုု အရိပ္ တၾကည့္ၾကည့္နဲ. ၾကည့္ျပီး အစစ အရာရာ ကိုု ေဝဖန္ေပးခဲ. ဆံုုးမခဲ.တဲ.သူပါ။ ကိုုယ္.ကိုု မေကာင္းေျပာ ေဝဖန္ခံရတိုုင္း မေကာင္းတာ ဆိုုေတာ. မိဘကိုု တခါမွ ျပန္မေျပာခဲ. ဘူးေပမဲ. စိတ္ေကာက္ ခဲ.ဘူးပါတယ္။ ဒါကလဲ ခဏပါပဲ။ စိတ္ေကာင္ ေျပတာနဲ. အေမေျပာ တာအမွန္ပါလား ဆိုုတာ သိျပီးျပင္ ရတာပါပဲ။ တခါတေလ အက်င္. ဆိုုးကိုု ေတာ္ေတာ္ နဲ. မေျဖာက္နုိုုင္ရင္ အေမဆီမွ “ဆံုုးမ တာ နာလြယ္တဲ. သူ။ သူမ်ား အၾကံျပဳတာ လက္ခံနိုုင္ တဲ. သူျဖစ္ဖိုု. လိုုတယ္ဆိုုတာ” သတိေပးခံရပါတယ္။ အခုု ေရျခားေျမျခား ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ဆံုုးမမဲ. သူမရွိတာေၾကာင့္ မိဘနွစ္ပါးကိုု မၾကာ ခဏတမ္းတရင္း အခြင္းအေရး ၾကံဳတိုုင္း ေဖေဖေရ ကယ္ပါဦး။ ဒီစာေလး ဖတ္ျပီး ျပင္ေပးပါဦး။ ေမေမေရ ဘယ္လိုုထင္သလဲဟင္လုုိ. မၾကာ ခဏ လွမ္းေမးရပါတယ္။ ဒီလိုုေျပာရင္ တခ်ိဳ.ကေတာ. ထင္မယ္၊ ဒီအရြယ္ေရာက္ ျပီ၊ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ မခ်နိုုင္ဘူးလား ဆိုုလာရင္ေတာ့။ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ မခ်နိုုင္တာေတာ. မဟုတ္ပါဘူး။ ေန. စဥ္ လုုပ္ငန္း ခြင္မွာ လူ.အသက္နဲ. ဆိုုင္တဲ. ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ေနတိုုင္း ခ်ျပီး အလုုပ္လုုပ္ ေနရတာပါ။
တေန. ကပဲ အေဖ.ဆီက အီးေမး ျပန္လာပါတယ္။ ေဖေဖ နဲ. ေမေမနဲ. က ဝက္ဆိုုက္ထဲ ဝင္ၾကည္.ျပီး ျပန္လာတဲ. အီးေမးမွာ “ဒီအေရး အသားနဲ. ဆိုုရင္ အမ်ား ၾကီးကိုု တိုုးတက္ဖိုု. လိုုေသးတယ္” တဲ.။ အဲဒီေတာ.လဲ ငယ္ငယ္ကျပန္မေျပာဘူးတဲ.သူက မိဘနွစ္ပါးကို အထြန္.တပ္ျပီး ေျဖရွင္း ခ်က္ေလးေတြ ထုုပ္မိပါတယ္။ေဖေဖ နဲ. ေမေမေရ အဲဒါ အေရး အသား မေကာင္းလိုု. မဟုုတ္ဘူ။ သမီး က ျမန္မာ (font) လက္ကြက္ေတြ မသိလိုု.ပါ လိုု.။ တကယ္. တကယ္ ေတြးၾကီးေတာ. လဲ ဘာမွ မဆိုုင္ ဘူးေနာ္။ သပ္သပ္ အေၾကာင္း ျပခ်က္ ရွာတာပါ။ငယ္စဥ္ ထဲက စားလံုုးေပါင္း သပ္ပံုု ကလဲ အလြန္မွားတတ္သူဆိုုေတာ. အဲဒါကလဲ အခုုစာေရး ဖိုု. က်ိုဳးစားေတာ. အတားအဆီး တခုုပါ။ လက္ကြက္ ကေတာ. တကယ္ မမွတ္မိတာ ဆိုု ေတာ. စာရိုုက္ရတာ အင္မတန္ ၾကာပါတယ္။ ဒါေပမယ္. ဒီလုုိ ပဲ မစရင္ ဘယ္ေတာ. မွ တတ္ေတာ. မွာ မွ မဟုုတ္ပဲေနာ္။ ေနာက္ပိုုင္း မွာ က်န္းမာေရး ပညာေပး ေဆးစာေတြ ကိုု လဲေရးခ်င္တာ ဆိုုေတာ. ေပါတယ္ပဲေျပာ စိတ္ကူးယဥ္တယ္ဘဲ ဆိုုဆိုု ဇဲြရွိရွိ နဲ. ဆက္လက္ က်ိဳးစားေနပါမယ္လိုု.။
