Medical Novels?

ဒီေန. ေရဒီယိုုမွာ ၾကားလုုိက္ရတယ္ J K Rowling (Harry Potter ေရးတဲ့ စာေရး ဆရာမ) ေတာ့ ေနာက္ထပ္ စာအုပ္တအုုပ္ ထုုတ္ျပီဆုိပဲ။ ဒီတခါေတာ့ လူၾကီး ဖတ္ဖို. (adult theme) ရည္ရြယ္ေရးပါတယ္တဲ့။ ရွာေတာ့ ဖတ္ဦးမယ္လိုု.ေတာ့ အခုု အားခဲထားပါတယ္။

ဒါနဲ. အခုရက္ပိုင္း Dan Brown ရဲ့ စာအုပ္ေတြ ျပန္ဖတ္ျပီး ငယ္က အလြန္ စြဲလန္းစြာ တအုုပ္မက်န္ ဖတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ မင္းသိႏၡရဲ့ စာအုပ္ေတြကိုုလဲ ျပန္သတိရမိပါတယ္။ Free Mason အသင္းၾကီး၊ လ်ွိဳ.ဝွက္အကၡ႐ာ သေကၤတေတြ၊ ပေရာ္ဖက္ဆာ ဆိ္တ္ဖြားရဲ့ ျပီးေတာ့လဲ ျပီးတာပါဘဲ ဆိုုတာေတြ၊ ကိုုမိုးသီးနဲ. ေသတၱာတိုရဲ့ စကားပံုဝွက္တာေတြ၊ ငယ္စဥ္ ဒါေတြဖတ္တုုန္းကေတာ့ ေတြးစရာ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္စရာေတြမွ အမ်ားၾကီးရယ္ပါ။

အခု Dan Brown ကို ဖတ္မိေတာ့လဲ ေတြးစရာ အမ်ားၾကီးကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ ပါတယ္။ Jesus ဘုရားသခင္၊ Pope ရဟန္းမင္းၾကီး၊ George Washinton တုိ.ပါမက်န္ ရည္ညႊန္းေရးထားတာေတာ့ တကယ္မ်ားလား၊ စာေရးဆရာရဲ့ စိတ္ကူယဥ္ေတြပဲလားဆိုုတာေတာင္ ခြဲမရျဖစ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဒီစာေရးဆရာ ဘယ္ေလာက္စာဖတ္ျပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဗဟုုသုုတ ၾကြယ္ဝတယ္ဆိုုတာ သူ.စာေတြ ဖတ္တာနဲ.ကို သိသာလြန္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုုးဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူ.ရဲ့ The Lost symbol ထဲမွာေတာ့ စိတ္ရဲ့ ခြန္အား စြမ္းအား ဆိုတာေတြ ေရးထားတာ တကယ္ကို ေတြးၾကည့္ စိတ္ကူယဥ္ၾကည့္စရာ ေတြျခည္းပါပဲ။

ငယ္စဥ္က ဂ်ဴးစာအုုပ္၊ ေဆာင္းပါးေတြ ရွားရွားပါးပါး ဖတ္ျပီးတိုုင္း ၾသ ဒီဆရာမ ေတာ္လုုိက္တာ အျမဲ ခ်ီးမြမ္းမိတာလဲ မွတ္မိတာပါဘဲ။

ဂ်ဴဒိိုဆရာဝန္ရဲ. တစ္ရက္ ဟာသမ်ား

က်မ ဘေလာ့ဂ္ကိုု အရင္ဖတ္မိသူမ်ား က်မ အားကစာပြဲေတြမွာ ဆရာဝန္လုုပ္ေနေၾကာင္း သတိျပဳမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အခု ပါရာ-အိုလန္ပစ္မွာေတာ့ က်မက ဂ်ဴဒိုအားကစားပြဲရဲ့ ဆရာဝန္ ေဆးအဖြဲ.ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ အေနနဲ. တာဝန္ အေပးခံရပါတယ္။ ဂ်ဴဒိုဆိုတာ တေယာက္နဲ.တေယာက္ ေဆာ္ၾက တီးၾကတာဆိုုတာက လြဲလိုု. က်မမွာ ဒီအားကစားနည္းအေၾကာငး္ ဘာမွ မသိခဲ့ပါဘူး။ က်မကို ဒီအားကစားပြဲမွာ အလုုပ္လုုပ္ရမယ္ ဆိုုတာ ၾကားကတဲက စိတ္ကေတာ့ ခပ္ပူပူ။ အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္လုုပ္ရမွာ၊ က်မကဘာမွ သိပ္မသိ။ ထိခိုုက္ဒါဏ္ရာေတြလဲ မ်ားမွာဘဲေပါ့။   

ဒီလိုနဲ. က်မရဲ့ ပထမဆံုုး အလုုပ္စတဲ့ေန.ကို ေရာက္လာပါတယ္။ ရင္ေတြကေတာ့ ခပ္ခုုန္ခုုန္ေပါ့။  အလုုပ္ထဲေရာက္ျပီးေတာ့္ က်မေနာက္မွာ အသက္ ၆၀နီးနီးေလာက္ရွိတဲ့ ဆရာဝန္တေယာက္ ထပ္ေရာက္လာပါေရာ။ ေရာက္ကတဲက ဆရာၾကီးက ဝူးဝူးဝါးဝါး။ 

“ငါ့နာမည္ (ေမာင္ေမာင္ပဲ ဆိုပါေတာ့)။ ငါ့က ေဆးရံုု အေရးေပၚဌာနရဲ့ အၾကီးဆံုုးဆရာဝန္ဘဲ။ ငါသာ ဒီမွာ အသင္းေခါင္းေဆာင္လုုပ္သင့္တယ္” တဲ့။ က်မလဲ တိတ္တခိုးေတာ့ ဝမ္းသာသြားမိပါတယ္။ အိုုေကေပါ့။ သူလုုပ္ခ်င္ရင္လုုပ္ပါေစေပါ့။ က်မအတြက္ တာဝန္ေပါ့သြားတာေပါ့ေနာ။ အဲလိုေျပာေနခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ဆရာၾကီး တေယာက္ေရာက္လာျပန္ပါေရာ။ နာမည္ကေတာ့ ဒိုုးလံုုး ဆိုုပါေတာ့။ သူကလဲ သူ.ေဆးရံုုမွာ Consultant မိုု.လိုု. အသင္းေခါင္းေဆာင္ လုပ္ခ်င္ျပန္သတဲ့။ က်မလဲ အသာေလွ်ာင္ျပီး ကဲ နွစ္ေယာက္သား ဖိုုက္ခ်င္ ဖိုက္ၾကပေစလို.ပဲ လႊတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ တကယ့္ ဂ်ဴဒို မစမွီ ေသြးပူေပါ့ေနာ။

Facebook

ေဖ့ဘြတ္လိုမ်ိဳး အင္တာနက္မွာ Social websites ေတြ ေပၚလာတာ က်မ အေနနဲ.ေတာ့ အရမ္း အသံုးတဲ့တဲ့ တိုးတက္မွဳ တခုအေနနဲ. ျမင္မိပါတယ္။ က်မ အဂၤလန္ေရာက္စကဆို ဒီလို Social networks တခုမွ မရွိခဲ့ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ အင္တာနက္ေတာင္ သိပ္မသံုးၾကေတာ့ မိသားစုက လြဲလို. ရွိသမွ် သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုးနဲ. အဆက္အသြယ္ ပ်က္ခဲ့တာပါဘဲ။ လြမ္းရင္ ေျဖစရာ၊ ပ်င္းရင္ အတင္းတုတ္စရာရယ္ေတာ့ ဘယ္ရွိခဲ့ပါ့မလဲ။ 

ေနာက္ Friendsters လိုမ်ိဳး ေပၚလာေတာ့ အေမရိကက သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ.၊ အငယ္တန္းက သိကၽြမ္းတဲ့ သူတခ်ိဳ.နဲ. ျပန္အဆက္အသြယ္ရလာတာကိုုလဲ မွတ္မိပါေသးတယ္။

ကဲ အခုေတာ့ Facebook က အရမ္းကို ေပၚျပဴလာ ျဖစ္လြန္းေတာ့ အတန္းထဲက (IM2 96 batch) အတန္းသား ၁၅၀ေက်ာ္ရွိတာကေန အခုဆို ၅၀ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္ Facebook မွာ ျပန္ေတြ.ရတာ။ အားရစရာၾကီးပါ။ ဓါတ္ပံုုေတြ ေလွ်ာက္ၾကည့္၊ ဘယ္သူေတြ ဘာေကာင္ၾကီးေတြ ျဖစ္ေပါ့ (အဟိ)၊ ကေလး ဘယ္နွစ္ေယာက္ေတာင္ရေပါ့ ဆုိတာမ်ိဳးေတြကအစ အားရင္အားတုိင္း ဝင္ စပ္စုရတာေလ။

အဲ ဓါတ္ပံုေတြ Status updates ေတြ ေတြ.ေနရေတာ့လဲ စိတ္ၾကိဳက္ ကြန္မန္.ေတြ ဝင္ဝင္ေပးျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ. အဆက္အသြယ္ မပ်က္ေနရတာေလ။ သူမ်ားေတြ ေအာင္ျမင္တာေတြ.ေတာ့လဲ စိတ္ပါပါ မပါပါ Congratulations ေတြဝင္လုပ္ (အဟမ္း)။ ေမြးေန.ဆိုျပန္ေတာ့လဲ့ ရက္ေတြက တကယ့္ အမွန္လား၊ မမွန္လားေတာ့ မသိ Happy Birthday ဝင္လုုပ္၊ ဓါတ္ပံု အသစ္ေတြ pose အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ. တင္ထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္လဲ ေခ်ာေခ်ာ မေခ်ာေခ်ာ ဝင္ေျမွာက္လုိက္ ဝင္ "Like" လုိက္နဲ.ေပါ့ေနာ ..။

For people who take everything for granted

က်မ အပါအဝင္ ဒီေလာကမွာ လူအမ်ားစုဟာ ဘဝမွာ ကိုုယ္ပိုင္ဆိုင္တာေတြကို  အလကားရထားတယ္ဆိုေတာ့ တန္ဖိုးမထားတတ္ၾက။ ဥပမာ စကားပံုုထဲကအတုုိင္း “က်န္းမာေရးရဲ့ တန္ဖိုး မက်န္းမာခါမွသိ” ဆိုုသလိုု။

ဒီတပတ္ ပါရာ-အိုုလန္ပစ္ (သိုု.မဟုုတ္) မသန္စြမ္းသူမ်ား ကစားတဲ့ အိုုလန္ပစ္မွာ တာဝန္က်ပါတယ္။ က်မ တာဝန္က်တဲ့ ေနရာက ေလာေလာဆယ္ ဂ်ဴဒိုမွာပါ။ မ်က္စိမျမင္သူေတြ ကစားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ 

သူတိုကစားဝင္းထဲဝင္လာျပီ ဆိုထဲက။ က်မမွာ သူတို.အတြက္ ဂုုဏ္ယူမိသလို မ်က္စိမျမင္ေပမယ့္ သူမ်ားေတြလို ေလာကကိုု အရွဳံးမေပး ထူခၽြန္ေအာင္လုပ္နိုုင္သူမ်ား ဆိုုျပီး အားလဲက် မ်က္ရည္လဲ က်မိပါတယ္။ ေျခက်င္းဝတ္ အရိုုးက်ိဳးတာေတာင္ (Fracture fibula) ပြဲျပီးေအာင္ အနိုုင္မခံ ဆက္ကစားသူ၊ လည္ပင္းညစ္ထားတာေတာင္ သတိေမ့လဲသြားသည္အထိ ေတာင့္ခံတဲ့သူေတြ၊ လက္ေမာင္းရိုုး အဆစ္လြဲသြားတာကို (Shoulder dislocation) ကိုုယ့္ဘာသာကိုုယ္  ျပန္ထဲ့ျပီး ပြဲျပီးသည္  အထိ ဆက္ကစားၾကတဲ့ သူတို.ေတြ။