Menu bar

7 February 2014

က်မရဲ. အလုပ္သြား ဖက္ရွင္

Photo taken from Ralph Lauren website
ငယ္ငယ္စဥ္ အျဖဴအစိမ္းနဲ. ေက်ာင္းတက္တဲ့အခ်ိန္ ေက်ာင္းစိမ္းလံုျခည္ေလးေတြ ဝတ္ရတဲ့ အခ်ိန္က က်မ ဝက္ဝံတံဆိပ္ လံုျခည္ေလးေတြပဲ ဝတ္မိတာ မွတ္မိလို.ေနပါတယ္။ က်မမွာ ရွိတဲ့ ဝက္ဝံ ၂ထည္ထဲကိုပဲ ေန.စဥ္ အဲဒါျခည္းပဲ ဝတ္မိခဲ့တာလဲ မွတ္မိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ရယ္ မသိ အဲဒီတုန္းက တျခား လံုျခည္အစိမ္းေတြ ရွိေသးရဲ.သားနဲ. မဝတ္ခဲ့ မဝတ္ခ်င္ခဲ့။

ဒါနဲ. တကၠသိုလ္တက္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ စာေတြကမ်ားေတာ့ ေစ်းဝယ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ အလိုအေလွ်ာက္ကို နဲသြားတယ္ထင္ပါရဲ. အဝတ္အစား ကိစၥ အေမ့ကိုပဲ တာဝန္လႊဲေပးထားခဲ့ မိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အေမဆင္ေပးခဲ့တဲ့ စိန္မိုက္ကယ္အတု ဝမ္းဆက္ေလးေတြ ေရာင္စံု ဝတ္ခဲ့ရပါတယ္။ အစစ္က ေစ်းၾကီးလြန္းျပီး အစစ္နဲ. အတုနဲ. ဘာမွလဲ ကြာတာမေတြ.ေတာ့ အတုနဲ.ပဲ ေက်နပ္ခဲ့တယ္ ဆိုပါေတာ့။ 3rd MB ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ကစလားမသိ ေမေမက ဆင္ေပး ခ်ဳပ္ေပးခဲ့တဲ့ ဇာအက်ီ ေရာင္စံုေလးေတြလဲ မွတ္မိခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးအစား တမ်ိဳးဆို တမ်ိဳးထဲပဲ ျပန္လွန္လဲဝတ္တတ္တဲ့ က်မ အဲဒီတုန္းကေတာ့ စိန္မိုက္ကယ္ရယ္ ဇာအက်ီ ၤေလးေတြရယ္ဟာ က်မအတြက္ေတာ့ က်မ ကိုယ္ပိုင္ ဒီဇိုင္းေလးေတြပဲ ဆိုပါေတာ့။ 

ဒီလိုနဲ. အဂၤလန္ေရာက္ေတာ့ အေမ့အားကိုးလို. မရေတာ့။ ကိုယ့္အက်ီ ၤကိုယ္ဆင္ရပါေတာ့တယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းကေတာ့ Fashion Failure ပဲဆိုပါေတာ့၊ က်မဝတ္လိုက္သမွ် အူေၾကာင္က်ား စတိုင္က ဖိုးရိုးဖားယား၊ အေရာင္ေတြက ကိုးရိုးကားယားေပါ့။ သူမ်ားဘာေျပာေျပာ က်မကေတာ့ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာဖို. အဓိကဆိုတဲ့ မူနဲ.ပဲ ေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုထိ အရမ္းခင္တဲ့ အသက္ ၈၀ေက်ာ္ အဂၤလိပ္အဖိုးၾကီး တေယာက္ကဆို က်မနဲ.သူ ေဆးရံုုမွာ ပထမဆံုး စေတြ.တဲ့ေန.က March လၾကီးထဲ က်မ Christmas အက်ီ ၤၾကီးဝတ္ျပီး ေဆးရံုေဆာင္ထဲမွာ ရပ္ေနတာ သူ.အတြက္ဘယ္ေလာက္ ထူးဆန္းျပီး ထင္ရွားထူးျခားတဲ့ ျမင္ကြင္းတခု ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ အခုထိ ေျပာေနတုန္းပါ။ 

ဒီလုိနဲ.ဒီနိုင္ငံမွာ အေျခေလးနဲနဲက်လာ၊ အသားက်လာေတာ့ တခ်ိဳ. အမ်ိဳးသမီးေလးေတြ ဝတ္တဲ့ ရွပ္အက်ၤ ီေလးေတြကို သတိထားမိလာပါတယ္။ က်မစိတ္ထဲမွာ Smart က်တယ္။ Classy ျဖစ္တယ္။ Fashion လဲ ဆန္တယ္လိုထင္ပါတယ္။ က်မကလဲ ဘယ္အရာမဆို ဘာပဲလုပ္လုပ္ က်မရဲ. ကိုယ္ပိုင္ Criteria ေတြ ခ်လုပ္တတ္တာကိုး။ အက်ၤ ီဝယ္ေတာ့လဲ က်မရဲ. Criteria ေတြျဖစ္တဲ့ လည္ပင္း မဟုိက္ရ၊ လက္မျပတ္ရ၊ သိပ္မပါးရ၊ ကိုယ္သိပ္က်ပ္တာမျဖစ္ေစရ .. ဆိုတာေတြနဲ. ကိုက္ညီတဲ့အက်ီ ၤေတြက ဒီနိုင္ငံမွာ ရွာဖို. သိပ္မလြယ္ကူခဲ့ပါ။ 

ဒါေပမယ့္ Women Shirts ေတြကေတာ့ က်မလိုခ်င္တဲ့ အခ်က္ေတြနဲ. ျပည့္တဲ့ အျပင္ က်မမ်က္စိထဲေတာ့ အေတာ္ အခ်ိဳးေျပတာကိုး။ ေန.စဥ္ အလုပ္သြားလဲ ဝတ္လိုရတယ္၊ အင္တာဗ်ဴး စာေမးပြဲ Viva ေတြ သြားလဲ ဝတ္လိုရတယ္။ ရုပ္ရွင္ထဲက CSI လို စံုေထာက္ေမေတြလဲ အဲလို ရွပ္ေတြနဲ. ဝတ္ေတာ့ Professional ပံုေပါက္သြားပါတယ္။ 

ဒါေပမယ့္ ခက္တာက က်မလို ဂ်ပု ခါးတို ခါးတုတ္အတြက္ ဒီနိုင္ငံက အရပ္ ၆ေပျမင့္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ Shirts ေတြနဲ.က ပံုမက်ျပန္။ တေန.မွာေတာ့ ကံေကာင္းစြာနဲ. Sales ခ်ေနတဲ့ Designer Outlet မွာ ေစ်းဝယ္ထြက္တုန္းမွာ Ralph Lauren Polo Shirts ေတြေတြ.လို. စမ္းဝတ္ၾကည့္လုိက္ မိတာ က်မနဲ. အံဝင္ ပံုအက်ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ. အေပ်ာ္လြန္ျပီး အဲဒီက ရွပ္၄ထည္ ဝယ္လာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဝယ္ျပီး အဲဒါကိုပဲ မခၽြတ္တမ္းဝတ္ျဖစ္ခဲ့တာ။ ေနာက္ Designer outlet သြားတိုင္း ထပ္ထပ္ဝယ္ထားတာ အခုေတာ့၄နွစ္အတြင္းမွာ အထည္ ၂၀ရွိပါျပီ။ (အခုပဲ ဗီဒိုထဲ ေရတြက္ခဲ့တာေနာ္)။ 

က်မ မနက္မနက္ ေဆးရံု အလုပ္ သြားမယ္ဆို ဘယ္ဟာဝတ္ရမယ္ ထိုင္စဥ္းစားစရာ မလို အဲဒီ Shirts ေတြထဲက အလွဲ.က်တဲ့ တထည္ေကာက္စြပ္၊ CK နဲ. Tommy Hilfiger က Discount နဲ. ဝယ္ထားတဲ့   ေဘာင္းဘီရွည္ ၄ထည္ထဲက တထည္ဆြဲဝတ္ျပီး အလုပ္သြားျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ မနက္ မနက္ဆို အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲဆိုေတာ့ အဝတ္အစားအတြက္ အခ်ိန္ေပး သိပ္စဥ္းစားေနစရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။

ဘာရယ္မဟုတ္ ဒီစာေရးျဖစ္သြားတာက မေန.က က်မကို အလုပ္မွာ အသိေတြက က်မက အဝတ္အစား ေကာင္းေကာင္းေတြပဲ ေစ်းၾကီးေပး ဝတ္ေၾကာင္း ခ်ီးေကၽြးတာ ခံလုိက္ရလို.ပါ။ မၾကာခဏ က်မ အဲဒီစကား အေျပာခံခဲ့ရပါတယ္။ ဟဲ့ နင့္မွာ အဲဒီ အေကာင္းစား ရွပ္အကၤ် ီေတြ ဘယ္နစ္ထည္ေတာင္ရွိလဲ ဆိုျပီးေတာ့လဲ အေမးခံရတတ္ပါတယ္။ ဒီရွပ္ေတြက တကယ့္ေစ်း အမွန္က ေပါင္ ၇၀၊ ၈၀ ေက်ာ္တတ္ေပမယ့္၊ က်မက ေစ်းခ်တုန္းပဲ ဝယ္ေတာ့ တထည္ ေပါင္ ၂၀ေက်ာ္ပဲ ေပးရတာပါ။ အမွန္က က်မအက်ီ ၤအရည္အတြက္ကလဲ သိပ္မမ်ားပါ။ အေရာင္ေတြက ခပ္ဆင္ဆင္ အားလံုးကလဲ အစဥ္းေလးေတြနဲ. ဆိုေတာ့ မ်ားတယ္လို. အထင္ခံရတာေပါ့။ 

ဒါက ေဆးရံုသြားတဲ့ ေန.ေတြကို ေျပာတာပါ။ အေရးေပၚဌာနမွာဆုိရင္ေတာ့ Scrub ဝတ္ရျပီး၊ တျခား အားကစားေန.ဆိုရင္ေတာ့ ေဘာလံုးအသင္းရဲ. Shirts/kits ဒါမွမဟုတ္ အဂၤလန္ ဝတ္စံု FA ဝတ္စံု အစရွိသျဖင့္ လိုအပ္သလို ဝတ္သြားရပါတယ္။